Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: NSA Julia Szczygielska WSA Andrzej Cisek (spraw.) Protokolant: Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. Sz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej o odmowie nakazania właścicielowi gruntu przywrócenia stanu poprzedniego I. uchyla decyzję I i II instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.
Kierownik Wydziału Gospodarki Nieruchomościami i Rolnictwa Urzędu Miejskiego w Z. Ś. działający z upoważnienia Burmistrza Z. Ś. decyzją z dnia [...]. Nr [...] odmówił wydania decyzji nakazującej właścicielowi gruntu przywrócenia stanu poprzedniego stosownie do art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 15 października 200r. - Prawo Wodne (tj. Dz. U. z 2005 r., Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Od powyższej decyzji nie wniesiono odwołania, a zatem decyzja stała się ostateczna.
W dniu [...] do Burmistrza Z. Ś. wpłynęło pismo, w którym Pan J. Sz. zażądał wznowienia postępowania w trybie art. 145 § 1 pkt 5 KPA oraz przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego hydrologa celem ustalenia maksymalnej wysokości lewego brzegu potoku J., zapobiegającego zalewaniu jego posesji podczas długotrwałych lub intensywnych opadów deszczu oraz wiosennych roztopów. W uzasadnieniu strona podniosła argument, że pomiary dokonane przez administratora potoku są oczywiście nierzetelne w stosunku do aktualnego stanu faktycznego. Zdaniem strony "nie można twierdzić, że linia brzegu potoku po lewej jego stronie jest niższa od poziomu drogi o 40cm, jeżeli na dołączonym zdjęciu widoczna jest zalana droga, zaś wysokość brzegu po lewej stronie, powyżej lustra wody wynosi co najmniej dalszych 40cm".
Zastępca Burmistrza Miasta Z. Ś. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 KPA odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z dnia [...] w sprawie odmowy nakazania właścicielowi gruntu przywrócenia stanu poprzedniego. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że nie wyszły na jaw istotne dla sprawy okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję, stanowiące przesłankę wznowienia postępowania. Obecność wody na drodze, utrwalona na zdjęciach, niezależnie od przyczyny jej wystąpienia, nastąpiła w pierwszych dniach [...]., zaś decyzja zapadła w dniu [...] a zatem okoliczność ta nie może zostać uznana za ewentualną podstawę wznowienia postępowania. Ponadto organ pierwszej instancji zauważył, że przyczynę obecności wody na drodze stanowiły nadmierne opady i zgromadzenie się wody w kałużach, a nie wylanie się wody z koryta potoku. Przy wydawaniu decyzji z dnia [...] zaniechano przeprowadzenia, wnioskowanego przez Pana J. Sz. dowodu z opinii biegłego hydrologa, z uwagi na posiadanie przez organ I instancji rzetelnej informacji, sporządzonej przez osobę wskazaną przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we W. Powyższa opinia została wzięta pod uwagę przy wydaniu decyzji Nr [...], nie zaskarżonej następnie przez pana J. Sz.
Postanowieniem z dnia [...] organ I instancji sprostował oczywistą omyłkę pisarską w decyzji z dnia [...], w ten sposób, że w wierszu piątym na stronie pierwszej decyzji zamiast numeru [...] wpisał numer [...].
Odwołanie od powyższej decyzji organu pierwszej instancji w ustawowym terminie wniósł Pan J. Sz. W ocenie odwołującego się decyzja z dnia [...] jest wadliwa, ponieważ zawiera błędną podstawę prawną, a ponadto opiera się na ustaleniach faktycznych oraz materiale dowodowym, w postaci między innymi informacji Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W., sprzed 2 lat. Powyższe okoliczności, zdaniem wnoszącego odwołanie, czynią niemożliwym właściwą ocenę żądania pod kątem istnienia nowych okoliczności, ponieważ organ I instancji nie zweryfikował stanu faktycznego w oparciu o przeprowadzenie stosownej wizji lokalnej. W ocenie Pana J. Sz. wnioskowane przez niego dowody pozwoliłyby w sposób rzetelny ocenić zasadność jego żądań.