Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: asystent sędziego Andżelika Abramowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Czystość i porządek
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. organ (art. 32 p.p.s.a.) po rozpatrzeniu odwołania skarżącego od decyzji [...] Sp. z o.o. we [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. określającej wysokość należnej od skarżącego opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w odniesieniu do określonych nieruchomości, wydanej na podstawie kompetencyjnej wynikającej z uchwały nr [...] Rady Miejskiej [...] z dnia [...] lipca 2012 r. (Dz. Urz. Woj. [...]. poz. [...]) upoważniającej [...] do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu utrzymania czystości i porządku (ustawa z dnia 13 września 1996 r., w dacie orzekania Dz. U. z 2016 r., poz. 250 - u.c.p.g.), na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (ówcześnie Dz. U. z 2015 r., poz. 613 - Op.) uchylił decyzję pierwszej instancji w odniesieniu do wskazanych nieruchomości i orzekając co do istoty sprawy określił dla skarżącego zmienioną wysokość miesięcznych opłat w tym zakresie, zaś w pozostałej części utrzymał powyższą decyzję w mocy.

Jak wskazał organ w uzasadnieniu, w nin. sprawie sporny był obowiązek ponoszenia przez skarżącego opłat w okresie od dnia [...] listopada 2016 r. do dnia [...] grudnia 2014 r. W decyzji pierwszej instancji powołano podstawę określenia wysokości opłat, którą była uchwała nr [...] Rady Miejskiej [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. w sprawie metod ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawek tej opłaty (Dz. urz. Woj. [...]. poz. [...]) oraz przytoczone okoliczności faktyczne.

W odwołaniu skarżący kwestionował przede wszystkim uprawnienie [...] do wydania decyzji, bezpodstawne uznanie skarżącego za podmiot zobowiązany do uiszczenia opłat które już zapłacili mieszkańcy oraz zgłosił zarzuty procesowe.

Pierwsza decyzja odwoławcza utrzymująca w mocy decyzję pierwszej instancji została uchylona wyrokiem tut. Sądu z dnia 5 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1973/15. Sąd nie kwestionował istnienia kompetencji [...] oraz istnienia zobowiązania skarżącego jako zarządcy nieruchomości (art. 2 ust. 3 u.c.p.g.) i nie uwzględnił zarzutu wygaśnięcia zobowiązania, jednak stwierdził naruszenie przez organ art. 127 w związku z art. 122, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 Op. z uwagi na nierozpatrzenie zarzutów dotyczących zawyżenia opłaty. Sąd zalecił precyzyjne podanie przez organ podstaw faktycznych wyliczenia opłat.

Organ na wstępie podkreślił wiążący charakter ocen prawnych i wskazań zawartych w powołanym wyroku, zgodnie z art. 153 i art. 170 p.p.s.a.

Organ omówił status [...] jako organu administracji publicznej w ujęciu funkcjonalnym zgodnie z art. 39 ust. 4 u.s.g. (ówcześnie Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Wskutek powzięcia uchwały z dnia [...] lipca 2012 r. Prezydent [...] utracił kompetencje wynikające z u.c.p.g. na rzecz [...]. Organ szeroko omówił problematykę dekoncentracji zewnętrznej, dozwolonej w tym przypadku także zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) oraz treść indywidualnych norm kompetencyjnych wynikających z art. 6m, 6o, 6p i 9zb u.c.p.g., a w końcu kwestię odesłania do Op. zawartego w art. 6g u.c.p.g. Dokonanie dekoncentracji zewnętrznej-poziomej znajdowało podstawę w art. 39 ust. 4 w związku z art. 9 ust. 1 i 3 u.s.g., art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz art. 3 i art. 6m, 6o, 6p i 9zb u.c.p.g. Jej legalność podkreślił NSA w wyroku II OSK 2409/13.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Czystość i porządek
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze