Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Siedlecka Sędzia WSA - Olga Białek /sprawozdawca/ Sędzia NSA - Zygmunt Wiśniewski Protokolant starszy sekretarz sądowy - Magda Minkisiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 1 czerwca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 23 kwietnia 2015 r. o sygn. [...]; II. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu) na rzecz adwokata D. H. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym VAT w kwocie 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/6

Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2015 r. G. S. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej SKO) o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta J. z dnia 22 grudnia 1994 r. ( nr [...]) o ustaleniu lokalizacji inwestycji, której kopię załączył. Z treści tego załącznika wynika, że chodzi o zatwierdzenie lokalizacji remontu linii energetycznej niskiego napięcia oraz budowy stacji słupowej z powiązaniami liniowymi średniego i niskiego napięcia.

Kolegium uznając swoją właściwość wystąpiło do Burmistrza Miasta J. o przesłanie akt sprawy. W odpowiedzi, w dniu 5 lutego 2015 r. organ gminy poinformował, że nie odnaleziono żądanych dokumentów.

Postanowieniem z dnia 18 lutego 2015 r. SKO wszczęło na wniosek G. S. postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności opisanej wcześniej decyzji lokalizacyjnej z dnia 22 grudnia 1994 r. Następnie, Kolegium zwróciło się do wnioskodawcy o przesłanie załącznika graficznego nr 1 do kopii decyzji lokalizacyjnej przesłanej wraz z wnioskiem o stwierdzenie nieważności. Kolegium wystąpiło także do A. SA w W. o wskazanie numerów działek na których była lokalizowana inwestycja.

W odpowiedzi G. S. podał, że nie jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji budowlanej przedmiotowej inwestycji i organ powinien uzyskać ją we własnym zakresie. Natomiast Spółka A. przekazała decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w W. z dnia 20 kwietnia 1995 r. udzielającą pozwolenia na budowę przedmiotowej inwestycji ze wskazaniem działek geodezyjnych na których miała być ona zrealizowana.

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2015 r. SKO umorzyło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji. W uzasadnieniu organ wskazał na okoliczność zaginięcia akt postępowania zwykłego w którym wydana została decyzja z 22 dnia grudnia 1994 r. - o czym poinformował Burmistrz J. w piśmie z dnia 2 lutego 2015r. Kolegium wskazało także na niemożność odtworzenia przedmiotowych akt administracyjnych ze względu na "brak pośrednich dowodów rzeczowych oraz osobowych". Stwierdziło jednocześnie, że podstawą dla rozstrzygnięcia sprawy nie może być przedłożona przez wnioskodawcę kopia decyzji lokalizacyjnej z dnia 22 grudnia 1994 r. Ustalenia w powyższym zakresie skład orzekający Kolegium poczynił na podstawie uwzględnionego z urzędu postanowienia własnego z dnia 25 listopada 2009 r. (wydanego w ramach postępowania o stwierdzenie nieważności ww. decyzji lokalizacyjnej z 1994 r. wszczętego na wniosek G. S. z 21 stycznia 2009 r. i zakończonego decyzją o umorzeniu tego postępowania z dnia 31 grudnia 2009 r. - przyp. Sądu), w którym stwierdzono, że odtworzenie akt w badanej sprawie nie jest możliwie. Z uzasadnienia tego postanowienia wynika, że akta przedmiotowej sprawy zaginęły. Próby uzyskania dokumentów na podstawie których można byłoby odtworzyć treść decyzji nie dały rezultatu. Kopii decyzji nie posiadają uczestnicy postępowania (strony, inwestorzy) ani organ architektoniczno-budowlany , który na podstawie ostatecznej decyzji lokalizacyjnej wydał pozwolenie na budowę. Również próba odtworzenia zaginionych akt, na podstawie oświadczeń stron, nie przyniosła rezultatu. Wskazując na ustalenia wynikające z powyższego postanowienia, Kolegium uznało, że postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe, gdyż brak jest przedmiotu tj. decyzji lokalizacyjnej z 1994 r. - a to wobec faktu zaginięcia akt administracyjnych. Organ stwierdził także, że odtworzenie akt nie jest możliwe.

Strona 1/6