Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie: Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (sprawozdawca) Sędzia NSA Henryka Łysikowska Protokolant : Halina Rosłan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2005r. sprawy ze skargi J. E. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na podawanie napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu i piwa I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z [...]nr [...]; II. zasądza na rzecz skarżącego od strony przeciwnej 100 zł - tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. określa, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji nie mogą być wykonane.
Decyzją z dnia z dnia [...]Nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławczego we W. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z [...]nr [...]którą J. E. odmówiono wydania zezwolenia na podawanie napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu i piwa w lokalu-barze "A" przy ul. S. [...]we W.
Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji wskazał, że bar usytuowany jest przy wylocie tunelu Dworca Głównego PKP we W., prowadzącego do pomieszczeń budynku dworca oraz na perony kolejowe; ponadto w odległości kilku metrów od baru znajduje się końcowy i początkowy przystanek linii autobusowej pospiesznej [...]a przy wysepce po drugiej stronie ul. S. zlokalizowany jest przystanek końcowy dla dziesięciu numerów autobusów, nieco dalej Dworzec PKS. Lokalizacja ta - w ocenie organu I instancji - wyklucza wydanie zezwolenia z uwagi na §2 ust.1 lit.c uchwały Nr LXIX/442/93 Rady Miejskiej Wrocławia z 11.09.1993r., który nie dopuszcza sytuowania punktów sprzedaży lub podawania napojów alkoholowych w bezpośredniej styczności przystanków początkowych i końcowych tramwajowych i autobusowych komunikacji miejskiej. Wskazano nadto, że dodatkową przesłankę negatywnej decyzji stanowi nasycenie rejonu punktami gastronomicznymi podającymi napoje alkoholowe - zarówno mieszkańcom rejonu jak i podróżnym. Przywołano w tym zakresie na § 3 powołanej uchwały. Organ I instancji wywodził też, że jest zobowiązany (art.1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi) do przeciwdziałania powstawania negatywnych skutków dystrybucji alkoholu m.in. przez ograniczanie dostępu do niego. Poza tym z uwagi na lokalizację baru (przy dworcu) gromadzą się tam osoby z tzw. "marginesu społecznego".
Prezydent W. podniósł poza tym, iż zgodnie z art.99 ust.4 ustawy z dnia 20.06.2002r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta - nie stosuje się przepisów zobowiązujących do uzyskania stanowiska lub opinii zarządu gminy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. - rozpoznając odwołanie od w/w decyzji organu I instancji - zważyło, że NSA wyrokiem z 14.12.1995r. oddalił skargę poprzedniego podmiotu prowadzącego bar "A" przy ul. S. [...]tj. J. E. wywodząc, iż określone §2 uchwały rady Miejskiej Wrocławiu pojecie bezpośredniej styczności węzłów komunikacji zbiorowej oznacza miejsca które przylegają i sąsiadują z dworcami i stacjami kolejowymi, stacjami autobusowymi itp. a pojęcia węzła komunikacyjnego nie można ograniczać do dworca kolejowego lub autobusowego; dworcem lub stacją komunikacji zbiorowej jest cały zespół obiektów i urządzeń służących do kierowania ruchem pojazdów ich postojem i obsługa podróżnych. W tych warunkach usytuowanie miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych bezpośrednio przy wylocie z tunelu na dworcu kolejowym odpowiada zasadzie określonej w powołanej uchwale. Podkreślono, że od dnia wydania w/w wyroku lokalizacja baru "A" jak i inne okoliczności faktyczne i prawne (poza podmiotem) nie uległy zmianie.
Nie godząc się z tym rozstrzygnięciem J. E. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę. Podniósł w niej, że bar znajduje się poza dworcem i peronami a jedynie do niego przylega, jest przystosowany do sprzedaży piwa, ma pozytywną opinię sanitarną, nie było interwencji policji ani przykrych incydentów zwianych z klientami. Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku wskazał, że sprzedaż piwa zapewni dochodowości jego miejsca pracy.