Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz ( spr.) Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Protokolant Aleksandra Siwińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r. sprawy ze skargi M. R. na bezczynność Prezydenta Miasta L. po wyroku uchylającym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lutego 2007r. nr II SA/Wr 538/05 oddala skargę
Wyrokiem z dnia 20 lutego 2007r. sygn. akt II SA/Wr 538/05 tut. Sąd na skutek skargi skarżącej uchylił postanowienie Prezydenta Miasta L. oraz utrzymujące je w mocy postanowienie SKO o odmowie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy prowadzone na wniosek M. C., bowiem wobec niepodpisania tego wniosku i zaniechania wezwania do uzupełnienia braku formalnego podania uzasadniona byłaby ocena, że nie nastąpiło wszczęcie postępowania. Zawiesić zaś można jedynie postępowanie toczące się, czyli na skutek przyczyny powstałej w toku postępowania, zaś w ogóle orzekać można w przedmiocie zawieszenia, czyli również o odmowie zawieszenia, dopiero po wszczęciu postępowania. Sąd podkreślił, że wziął pod rozwagę stan sprawy z daty wydania zaskarżonego postanowienia i nie mogłoby mieć znaczenia późniejsze usunięcie przez wnioskodawcę wskazanego braku formalnego podania.
Jak wynika z dołączonych przez organ akt sprawy, po odmowie zawieszenia postępowanie było kontynuowane i w dniu 15.02.2006r. zakończone przez wydanie decyzji o warunkach zabudowy, która decyzją z dnia 27 kwietnia 2006r. została utrzymana w mocy. Prawomocnym postanowieniem z dnia 29 września 2006r. sygn. akt II SA/Wr 442/06 tut. Sąd odrzucił skargę na powyższą decyzję.
W dniu 11.03.2009r. organ I instancji uzyskał z organu odwoławczego zwrot akt sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem z dnia 20 lutego 2007r.
W nawiązaniu do kilkakrotnych wniosków skarżącej o wykonanie tego wyroku, organ I instancji informował skarżącą, że wobec prawomocnego zakończenia postępowania bezprzedmiotowe byłoby rozpatrywanie obecnie wniosku skarżącej o zawieszenie tego postępowania, ponadto zaś wobec uchwalenia w dniu 10 lipca 2006r. planu miejscowego decyzja lokalizacyjna utraciła swoje dotychczasowe znaczenie. Postanowieniem z dnia 19 października 2009r. organ odwoławczy na podstawie art. 37§2 k.p.a. po uznaniu zażalenia skarżącej za uzasadnione, wyznaczył Prezydentowi Miasta dodatkowy termin załatwienia sprawy na dzień 19 listopada 2009r.
W wykonaniu tego postanowienia organ postanowieniem z dnia 9 listopada 2009r. odmówił zawieszenia postępowania w sprawie warunków zabudowy, skoro postępowanie to zostało już prawomocnie zakończone. Postanowienie to zostało doręczone skarżącej w dniu 12 listopada 2009r.
W dniu 23 listopada 2009r. wpłynęła do tut. Sądu skarga skarżącej z dnia 17 listopada 2009r. na bezczynność Prezydenta Miasta L po wyroku z dnia 20 lutego 2007r. uchylającym postanowienia w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. W uzasadnieniu skargi skarżąca zwróciła uwagę, że wyrok nie został wykonany bezzwłocznie, jak tego wymaga art. 35 k.p.a., zaś organ zlekceważył zarówno wyrok Sądu, jak i postanowienie organu odwoławczego.
W odpowiedzi na skargę organ przedstawił stan sprawy wynikający z dołączonych akt, nie wypowiadając się odnośnie zasadności skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :
Zgodnie z art. 154§1 p.p.s.a w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym dany akt strona, po uprzednim wezwaniu organu do załatwienia sprawy, może wnieść skargę "w tym przedmiocie" żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Według art. 154§3 p.p.s.a. nie uwalnia organu od skazania na grzywnę załatwienie sprawy po wniesieniu skargi.