Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Protokolant Izabela Krajewska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 listopada 2008r. sprawy ze skargi J. i M. D. na uchwałę Rady Miejskiej Ś. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Ś. I. stwierdza nieważność uchwały II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana III. zasądza od Rady Miejskiej Ś. na rzecz skarżącego kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) zł tytułem kosztów postępowania sądowego
Rada Miejska w Ś. podjęła w dniu[...]. uchwałę nr [...](Dz. Urz. Woj. Doln. z dnia 27.01.2004r.) na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9a i pkt 15 oraz art. 40 ust. 1 i 2, pkt 3 i art.41 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 13 ust.2, art. 14 ust. 5, art. 34 ust. 6, art. 37 ust. 3, art.43 ust. 6, art. 68 ust 1 i 3, art. 70 ust. 4 , art. 73 ust. 3 i 4, art. 76 ust. 1, art. 84 ust. 3 i 4, art. 86, art. 98 ust. 4 i art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 ze zm.), zmieniającą uchwałę nr [...] z dnia [...] w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Ś. w ten sposób, że dotychczasową treść §37 oznacza się jako ust. 1, a po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu "Warunkiem udzielania bonifikat, o których mowa w ust. 1 jest zrzeczenie się nabywcy lokalu mieszkalnego z roszczenia wobec Gminy o wypłatę kaucji mieszkaniowej, o której mowa w art. 36 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie i o zmianie kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 71, poz. 733 ze zm.)". Wykonanie uchwały powierzono Burmistrzowi Miasta Ś., ponadto wskazano, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.
Pismem z dnia 15.10.2007r. o nieudokumentowanej dacie wpływu, skarżący działający przez radcę prawnego wezwali Radę Miasta Ś. na podstawie art. 101 u.s.g. do uchylenia powyższej uchwały jako naruszającej ich interes prawny, gdyż pozbawia ich prawa do ubiegania się o zwrot kaucji mieszkaniowej. Skarżący zarzucili, że uchwała narusza zasadę równości wobec prawa, bowiem cześć najemców nie uiszczała kaucji, a nadal są uprawnieni do bonifikaty. Skarżący zaś wpłacili kaucję, zatem cena nabycia przez nich mieszkania byłaby wyższa. Pozbawienie ich prawa do zwrotu kaucji narusza przepisy powszednie obowiązujące. Na terenie województwa dolnośląskiego nie istnieje jednolita zasada w tym zakresie.
Pismem z dnia 15 listopada 2007r. o nieudokumentowanej dacie doręczenia, Rada zawiadomiła pełnomocnika skarżących "w odpowiedzi na pismo z dnia 6 listopada 2007r.", że art. 94 ust. 1 u.s.g. sprzeciwia się uchyleniu uchwały po upływie jednego roku od daty jej podjęcia i powoływanie się na art. 101 u.s.g. nie może mieć miejsca, gdyż uchybiono terminowi jego zastosowania.
W dniu 20.02.2008r. pełnomocnik skarżących wniósł przez pocztę skargę na powyższą uchwałę bezpośrednio do sądu administracyjnego. Pismem z dnia 27.02.2008r. Sąd przesłał skargę Radzie Miejskiej celem nadania jej biegu. W skardze skarżący domagali się stwierdzenia nieważności uchwały z powodu naruszenia art. 36 powołanej w niej ustawy oraz art. 32 ust. 1 i 2 i 94 Konstytucji RP. W skardze wskazano jako organ przeciwny Burmistrza Miasta Ś. oraz zawarto wniosek o zasądzenie na rzecz pełnomocnika kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Według uzasadnienia skargi, warunkowanie sprzedaży mieszkań narusza interes prawny skarżących oraz jest niezgodne z prawem. Uchwała zawiera powtórzenie regulacji ustawowej i rozszerzenie zakazu ustawowego. Uchwała narusza również art. 75 ust. 1 Konstytucji. Skarżący wezwali Radę do uchylenia uchwały w dniu 17.10.2007r. Uchwała stanowi prawo miejscowe i dopuszczalne jest stwierdzenie jej nieważności po upływie roku od jej podjęcia Uchwała została wydana z rażącym naruszeniem prawa i bez podstawy prawnej. Ograniczenie prawa do zwrotu kaucji mieszkaniowej stanowi naruszenie interesu prawnego skarżących.