Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Dobromierz w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy Dobromierz
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Dobromierz z dnia 17 października 2012 r. nr XXIV/140/12 w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy Dobromierz I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy Dobromierz na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewoda D., działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012, poz. 270), złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Gminy D. Nr [...] z dnia [...] r. w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy D., wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.

Organ nadzoru zarzucił, że zaskarżona uchwała narusza art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) oraz art. 7 Konstytucji RP.

Motywując zasadność złożonej skargi Wojewoda zaznaczył, że Rada Gminy D. podjęła przedmiotową uchwałę na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zgodnie z art. 24 ust. 5 tej ustawy, rada gminy podejmuje uchwałę o zatwierdzeniu taryf, w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, albo o odmowie zatwierdzenia taryf, jeżeli zostały one sporządzone niezgodnie z przepisami. W myśl ust. 2 tego artykułu, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, w terminie 70 dni przed planowanym dniem wejścia taryf w życie, przedstawia wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) wniosek o ich zatwierdzenie. Do wniosku o zatwierdzenie taryf przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne dołącza szczegółową kalkulację cen i stawek opłat oraz aktualny plan (ust. 3).

Wskazując na powyższe organ nadzoru podkreślił, że Rada została upoważniona do zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, jednak organ stanowiący gminy w swojej kompetencji został ograniczony poprzez wyznaczenie przez ustawodawcę terminu do podjęcia przedmiotowej uchwały, to jest 45 dni od złożenia wniosku przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. Wojewoda stwierdził, że bezczynność Rady we wskazanym zakresie sprawia, że po upływie 45-dniowego terminu kompetencja przysługująca radzie wygasa i zastosowanie ma przepis art. 24 ust. 8 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, zgodnie z którym taryfy zweryfikowane przez wójta (burmistrza) wchodzą w życie po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie taryf.

Wojewoda D. wskazał następnie, że wniosek o zatwierdzenie taryf został przedłożony w dniu 13 sierpnia 2012 r., a przedmiotowa uchwała została podjęta w dniu 17 października 2012 r., to jest po upływie 64 dni od daty złożenia wniosku przez przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym, zdaniem organu nadzoru, bezczynność Rady we wskazanym zakresie sprawiła, że po upływie ustawowego terminu kompetencja przysługująca radzie wygasła i zastosowanie miał przepis art. 24 ust. 8 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Podkreślając, że w takim przypadku taryfy wchodzą w życie z mocy ustawy, organ nadzoru wywodził, że termin do podjęcia uchwały przez Radę należy traktować jako ustawowy termin zawity, materialny, co oznacza, że jego uchybienie powoduje wygaśnięcie praw i obowiązków o charakterze materialnym.

Strona 1/4