Niewskazanie siedziby spółki i wskazanie jedynie jej oddziału, nie może powodować uznania, że tak określony podmiot nie posiada zdolności sądowej w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 5 p. p. s. a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Leszek Tyliński Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant asystent sędziego Maciej Hoffman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 listopada 2013 r. sprawy ze skargi K.C. i S.C. na bezczynność Spółki A w G. Oddział w T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Spółkę A w G. Oddział w T do rozpoznania K.C. i S.C. z dnia [...] kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Spółki A w G. Oddział w T na rzecz K.C. i S.C. solidarnie kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. pełnomocnik skarżących K. i S. małż. C. wezwał E. S.A. w G. do podjęcia negocjacji w przedmiocie ustalenia odszkodowania za bezumowne korzystanie przez spółkę z nieruchomości położonych w miejscowościach K. i Z. oraz ustanowienia na nich służebności przesyłu za wynagrodzeniem. Jednocześnie wniósł o udostępnienie kserokopii wszystkich ewentualnych decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy opisanych linii elektroenergetycznych na w/w nieruchomościach na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznych.
W odpowiedzi na powyższe pismo spółka pismem z dnia [...] października 2012r. wskazała, że w świetle ustawy o dostępie do informacji publicznej brak jest podstaw prawnych odnośnie udostępnienia posiadanych decyzji administracyjnych oraz innych dokumentów dotyczących budowy infrastruktury sieciowej.
Skargą z dnia [...] czerwca 2013 r. K. i S. małż. C. na podstawie art. 3 § 1 pkt 4 i 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej zwanej p.p.s.a., zarzucili przedsiębiorstwu E. S.A. Oddział w T. bezczynność polegającą na: nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek z dnia [...] kwietnia 2012 r. w terminie wskazanym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198), dalej zwanej u.d.i.p., przy jednoczesnym niewydaniu rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej lub umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji publicznej zgodnie z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy.
W związku z powyższym wnieśli o stwierdzenie bezczynności spółki oraz zobowiązanie jej do udzielenia informacji w żądanym zakresie i w żądanej formie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu skarżący wskazali, że w aktualnie obowiązujących przepisach prawa brak jest wskazania, iż w przypadku skargi na bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej strona skarżąca związana jest jakimkolwiek terminem na jej wniesienie. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych skarga na bezczynność jest skutecznie wniesiona aż do ustania stanu bezczynności, czyli do chwili załatwienia sprawy poprzez wydanie decyzji, postanowienia albo innego aktu lub podjęcie czynności (postanowienie NSA z dnia 13.03.2009 r., II FSK 2020/08).
Kolejną kwestią wymagającą komentarza na gruncie rozpatrywanej skargi jest zagadnienie obowiązku stosowania przez skarżoną spółkę prawa handlowego, zajmującą się dystrybucją energii elektrycznej, ustawy o dostępie do informacji publicznej. Argumentem jednoznacznie przemawiającym za słusznością takiego stanowiska jest brzmienie art. 4 ust.1 pkt 5 tejże ustawy, który stanowi, że zobowiązanymi do udostępniania informacji publicznej, oprócz władz publicznych, są również inne podmioty wykonujące zadania publiczne (...).
Użycie przez ustawodawcę terminu "zadania publiczne" nie było przypadkowe -miało na celu wyeliminowanie elementu podmiotowego - i oznacza ono, że zadania publiczne mogą być wykonywane przez różne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przekazywania tych zadań. Tak rozumiane "zadanie publiczne" cechuje powszechność i użyteczność dla ogółu, a także sprzyjanie osiąganiu celów określonych w Konstytucji lub ustawie. Wykonywanie zadań publicznych zawsze wiąże się z realizacją podstawowych publicznych praw podmiotowych obywateli. Dystrybucja energii elektrycznej i inne zadania wykonywane przez przedsiębiorstwo energetyczne ze względu na znaczenie energii elektrycznej dla rozwoju cywilizacyjnego i poziomu życia obywateli, a tym samym urzeczywistniania dobra wspólnego, o którym mowa w art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej są "zadaniami publicznymi".