Dnia 14 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie: sędzia WSA Jarosław Wichrowski sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Protokolant: asystent sędziego Magdalena Gadecka-Kauczor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2016 roku sprawy ze skargi T. S. na bezczynność Wojewody K.-P. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku 1. zobowiązuje Wojewodę K.-P. do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia z [...] lipca 2011 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Pismem z dnia [...] 2016 r. T. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę w sprawie, [...], dotyczącej ustalenia, czy zespół parkowo-pałacowy, stanowiący część dawnego majątku ziemskiego [...] podpadał pod przepisy o reformie rolnej. Zarzuciła organowi naruszenie art. 8, art. 12 § 1, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego. Z uwagi na powyższe skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do wydania orzeczenia kończącego sprawę w terminie 30 dni od dnia wydania orzeczenia przez sąd, a także o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych..
W uzasadnieniu skargi przedstawiono dotychczasowy przebieg sprawy. Wskazano, że skarżąca wnioskiem z dnia [...] 2011 r., zmodyfikowanym pismem z dnia [...] 2012 r. zwróciła się do Wojewody o wydanie decyzji stwierdzającej, ze zespół pałacowo-parkowy stanowiący część byłego majątku ziemskiego [...], położony aktualnie na działkach ewidencyjnych oznaczonych numerami [...] oraz [...] o łącznej powierzchni [...] ha, stanowiący byłą własność E. M.-T., nie podpadał pod działanie art. 2 ust. 1 lit e dekretu o reformie rolnej. Wojewoda decyzją z dnia [...] 2012 r. (znak [...]) odmówił uwzględnienia wniosku. Rozstrzygnięcie to zostało uchylone przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (decyzją z dnia [...] 2014 r., [...]), a sprawa przekazana Wojewodzie do ponownego rozpatrzenia. Minister zwrócił tez uwagę na dowolność oceny dowodów przez Wojewodę oraz pominięcie kwestii istotnych dla wyniku sprawy, jak dokonanie szczegółowej analizy sposobu wykorzystywania poszczególnych części nieruchomości objętej wnioskiem. Skarżąca zwróciła uwagę na błędny popełniane przez Wojewodę na dalszym etapie rozpatrywania sprawy, wyrażające się w zwracaniu się przez organ do Starostwa Powiatowego o przesłanie m.in. dokumentów, które już wcześniej otrzymał organ od Starostwa (4 lata wcześniej). Po uzyskaniu żądanych informacji od Starostwa Wojewoda i zawiadomieniu uczestników postępowania o wszczęciu postępowania wyznaczając im jednocześnie 14 dni na zapoznanie się z materiałem organ zamiast wydać decyzję, pismem z dnia [...] sierpnia 2015 r., wystąpił ponownie do Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków o dokumentację. W tym samym dniu wystąpił też do Towarzystwa [...] o wszelkie dokumenty (w szczególności mapy, opisy, opracowania) dotyczące zespołu dworsko-parkowego wchodzącego w skład majątku [...] oraz działalności dotyczących wykupu dóbr (nieruchomości) należących do byłego właściciela przedmiotowej nieruchomości na terenie obecnej Gminy [...]. W dniu [...] 2015 r. Wojewoda wystąpił jeszcze raz do Towarzystwa [...] o te same dokumenty, których najprawdopodobniej nie uzyskał. W tym samym dniu przedłużył termin rozpatrzenia sprawy, twierdząc, że konieczne jest zebranie dodatkowych dokumentów. Następnie pismem z dnia [...] 2015 r. Wojewoda ponownie przedłużył termin rozpatrzenia sprawy bez podania konkretnej przyczyny, tłumacząc jedynie, enigmatycznie, że jest to spowodowane koniecznością zebrania dodatkowych dokumentów.