Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie: sędzia WSA Grzegorz Saniewski sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Protokolant Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 maja 2012 r. sprawy ze skargi R. B., T. B. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie niewykonania wyroku 1. umarza postępowanie, 2. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) na rzecz adwokata P. H. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
R. B. i T. B. dnia [...] grudnia 2011 r. złożyli skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]. W uzasadnieniu skargi skarżący stwierdzili, że organ nie wykonał wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 lipca 2011 r. w sprawie II SA/Bd 212/11. Jak wynika z akt sprawy administracyjnej, skarżący pismem z dnia [...] grudnia 2011 r., złożonym w siedzibie organu dnia [...] grudnia 2011 r., wezwali SKO w [...] do usunięcia naruszenia prawa poprzez stwierdzenie nieważności decyzji PPRN w [...] z dnia [...] lipca 1955 r.
Organ w odpowiedzi na skargę z dnia [...] stycznia 2012 r. wniósł o jej oddalenie informując, że dnia [...] grudnia 2011 r. wydał decyzję w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W sprawie bezsporne jest to, że organ zgodnie z żądaniem skarżących wydał decyzję z dnia [...] grudnia 2011 r. [...]. Zgodnie z art. 54 § 3 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. W przypadku skargi na bezczynność "uwzględnieniem skargi w całości" będzie sytuacja, w której organ rozstrzygnie sprawę co do istoty. Przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, czy treść tego rozstrzygnięcia będzie zgodna z żądaniem sformułowanym przez skarżącego. Wydając merytoryczne rozstrzygnięcie, organ zakończy bowiem postępowanie w sprawie, a tym samym zostanie osiągnięty cel skargi, jakim jest przymuszenie organu do rozstrzygnięcia sprawy i zakończenia postępowania (tak Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Legalis, komentarz do art. 54).
W przypadku uwzględnienia przez organ administracji wniesionej do sądu skargi w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny zobowiązany jest na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. umorzyć postępowanie sądowe z powodu jego bezprzedmiotowości (vide postanowienie NSA z dnia 11 stycznia 2012 r., I FZ 503/11, LEX nr 1103918), w związku z czym Sąd orzekł jak w sentencji.
Na koniec rozważań należy podkreślić to, że Sąd brał pod uwagę rozpoznanie niniejszej sprawy w trybie art. 154 p.p.s.a. Jednakże po dokonaniu analizy treści skargi (w szczególności brak żądania wymierzenia organowi grzywny) oraz biorąc pod uwagę oświadczenie pełnomocnika skarżącego T. B. na rozprawie, z którego wynika, że skargę należy traktować jako skargę na bezczynność organu, Sąd rozpatrzył ją właśnie jako taką, co spowodowało m.in. konieczność wpisania jej pod odpowiednią sygnaturę.
O wynagrodzeniu pełnomocnika skarżącego rozstrzygnięto na podstawie § 2 ust. 2 i 3, § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) oraz § 19 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).