Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na bezczynność Burmistrza Z. w przedmiocie informacji publicznej 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Burmistrza Z. do załatwienia wniosku P. K. z dnia [...] sierpnia 2014 r.; 2. stwierdza, że w sprawie wystąpiła bezczynność organu i że nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Burmistrza Z. na rzecz skarżącego P. K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skargą złożoną za pośrednictwem organu (z datą wpływu do Urzędu Miejskiego w Z. w dniu 23 lutego 2015 r.), skarżący P. K. zarzucił Burmistrzowi Z. bezczynność w rozpoznaniu jego wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. o udzielenie informacji publicznej o zawieranych przez Gminę od 2012 r. do chwili obecnej umowach dotyczących obsługi prawnej gminy, a w przypadku zawierania takich umów, o udostępnienie ich treści. W uzasadnieniu skargi podniósł, że do daty złożenia skargi organ ani nie udostępnił mu informacji, ani nie wydał decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do udzielenia żądanej informacji w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Jednocześnie zastrzegł, że w przypadku udzielenia żądanej informacji po wniesieniu skargi, wnosi o uznanie, że organ pozostawał w bezczynności w dacie jej wniesienia oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania i umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Burmistrz Z. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. Organ podniósł, że w dniu 21 sierpnia 2014 r. zgodnie z żądaniem wnioskodawcy przesłano mu informację i dokumenty objęte wnioskiem oraz, że dopiero po upływie pięciu miesięcy ww. złożył skargę na bezczynność uznając, iż otrzymał niepełną odpowiedź. Zaznaczył również, że skarżący nie wnioskował o dostarczenie zawartych umów, a jedynie o ich treść. Ponadto organ wyjaśnił, że w dniu 5 marca 2015 r. udzielił skarżącemu odpowiedzi na uzupełniony wniosek przesyłając dwie umowy zawarte z radcą prawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje;
Na samym początku podkreślenia wymaga, że pomimo udzielenia skarżącemu informacji publicznej przed terminem rozprawy sądowej, Sąd nie mógł umorzyć w całości postępowania sądowego jako bezprzedmiotowego. Obecne brzmienie przepisu art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej p.p.s.a.), stanowiącego podstawę orzekania przez sąd przy uwzględnianiu skargi na bezczynność organu, nakłada na sąd obowiązek nie tylko zobowiązania bezczynnego organu do załatwienia sprawy, ale również wypowiedzenia się, czy bezczynność miała charakter rażącego naruszenia prawa. Wydanie przez organ decyzji po wniesieniu do sądu skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, nie powoduje, stosownie do art. 149 § 1 p.p.s.a., że w zakresie dotyczącym rozstrzygnięcia o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 1360/12). Przytoczona regulacja znajduje zastosowanie również przy rozpatrywaniu skargi na bezczynność organu w załatwianiu wniosku o udostępnienie informacji publicznej. W postępowaniu przed sądem administracyjnym taka skarga podlega bowiem rozpoznaniu przy stosowaniu art. 149 p.p.s.a.