Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie asesor WSA Wojciech Stachurski (spr.), sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 03 sierpnia 2006 r. sprawy ze skargi K. M. na bezczynność Burmistrza Miasta Z. w przedmiocie pomocy społecznej - oddala skargę.-
Dnia 22 lutego 2005 r. K. M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę, w której wniósł "o stwierdzenie bezczynności Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z." w sprawach dotyczących złożonych przez Skarżącego do organu szeregu wniosków o przyznanie pomocy społecznej, w tym wniosku z dnia 1 czerwca 2004 r. Skarżący wyjaśnił, że "złożył wniosek o przyznanie o pomocy zgodnie z art. 36 ustawy". Złożył też skargę na bezczynność Burmistrza Z. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł.
W odpowiedzi na skargę organ administracyjny wniósł o jej oddalenie.
W piśmie procesowym z dnia 11 maja 2005 r. organ wyjaśnił, że wniosek K. M. z dnia 1 czerwca 2004 r. został rozpatrzony dwoma decyzjami: z dnia
[...] lipca 2004 r. nr [...] o przyznaniu świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku okresowego od czerwca do sierpnia 2004 r. w wys. 73,96 zł; a także z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] o przyznaniu pomocy w formie zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów zakupu żywności, środków czystości oraz leków w wys. 80,00 zł. Decyzje te zostały utrzymane w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna.
Stosownie do treści przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - powoływanej dalej w skrócie p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów. Uwzględniając skargę na bezczynność sąd administracyjny zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa - art. 149 p.p.s.a. Natomiast skarga nieuzasadniona podlega oddaleniu - 151 p.p.s.a.
W pierwszym rzędzie należy wyjaśnić, że w złożonym do Sądu piśmie datowanym na 21 lutego 2005 r. K. M. zaskarżył bezczynność organu administracyjnego w kilku sprawach związanych ze składanymi przez niego wnioskami o przyznanie mu pomocy społecznej. Po rozdzieleniu tych skarg przez Przewodniczącego Wydziału przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga na bezczynność organu w sprawie wszczętej z wniosku K. M. z dnia 1 czerwca 2004 r. o przyznanie mu zasiłku zgodnie z art. 36 ustawy o pomocy społecznej.
Bezczynność organu administracyjnego można najogólniej określić jako taki stan rzeczy, w którym zawisła przez organem sprawa nie została załatwiona, mimo upływu przewidzianych w przepisach prawa terminów, a organ nie podejmuje w tym zakresie żadnych działań. W świetle przepisu art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - powoływanej dalej w skrócie k.p.a., przez "załatwienie sprawy administracyjnej" należy rozumieć wydanie decyzji kończącej postępowanie, chyba że przepisy tego kodeksu stanowią inaczej.
W przepisach art. 35 § 1 - 5 k.p.a. ustawodawca przyjął, że organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ. Załatwienie sprawy przez organ I instancji wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Do terminów tych nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.