Sprawa ze skargi na bezczynność Rady Gminy W. w przedmiocie informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi J. G. na bezczynność Rady Gminy W. w przedmiocie informacji publicznej 1. zobowiązuje Radę Gminy W. do załatwienia, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty zwrotu akt organowi, wniosku skarżącego J. G. z dnia 16 lutego 2015 roku; 2. stwierdza, że Rada Gminy W. dopuściła się bezczynności w przedmiotowej sprawie; 3. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Uzasadnienie strona 1/4

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

W dniu 16 lutego 2015 r. do Wójta Gminy W. wpłynął wniosek J. G. (dalej: "Skarżący") o udostepnienie informacji publicznej w zakresie wskazania:

1. jakie drogi gminne były remontowane w latach 2013, 2014 do chwili obecnej w obrębie B.;

2. jakich użyto materiałów i w jakich ilościach;

3. gdzie były wstawiane przepusty,

4. kto był odpowiedzialny i wykonywał poszczególne prace remontowe i naprawy drogi.

W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy W. pismem z dnia 26 lutego 2015 r. poinformował wnioskodawcę, że żądane informacje stanowią informację przetworzoną, wymagają przejrzenia wykazu realizowanych inwestycji i remontów i znacznego nakładu pracy. Wskazał, że żądanie takiej informacji wymaga wykazania przez wnioskodawcę, w jakim zakresie jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Skarżący tego nie wykazał, stąd Wójt stwierdził, że odpowiedź na wniosek nie może zostać udzielona z przyczyn formalnych.

W dniu 30 marca 2015 r. wpłynęło do Wójta Gminy W. kolejne pismo Skarżącego, w którym zwrócił się on ponownie o udzielenie informacji publicznej w zakresie wskazanym we wniosku z 16 lutego 2015 r.

W odpowiedzi Wójt Gminy W. w piśmie z dnia 9 kwietnia 2015 r. przypomniał, że w piśmie z dnia 26 lutego 2015 r. wyjaśnił sprawę ewentualnego otrzymania informacji. Dodał, że w dniu [...] marca 2015 r. wydał zarządzenie nr [...] w sprawie przyjęcia sprawozdania z wykonania budżetu gminy za 2014 rok, a jednym z załączników była informacja o stanie mienia komunalnego za 2014 rok. Wskazał, że akt ten będzie podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w BIP Gminy W.

W dniu 18 grudnia 2015 r. Skarżący po raz kolejny zwrócił się do Wójta Gminy W. o udzielenie informacji publicznej dotyczącej remontu dróg w obrębie B.

Pismem z dnia 30 grudnia 2015 r. Wójt poinformował, że na pytania podane we wniosku Skarżący otrzymał odpowiedź w piśmie z dnia 26 lutego 2015 r.

Skarżący w dniu 22 lutego 2016 r. złożył do sądu administracyjnego skargę, która została potraktowana jako skarga na bezczynność Wójta Gminy W. Wskazał, że organ nie udziela mu żądanej informacji publicznej dotyczącej mienia publicznego. Stwierdził, że drogi gminne stanowią mienie publiczne i są dobrem wspólnym wszystkich mieszkańców gminy, o które należy dbać i zapobiegać rozkradaniu i niegospodarności, co jest istotne dla interesu publicznego i stanowi przesłanie do udzielenia informacji przetworzonej.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak wyczerpania trybu zaskarżenia (brak wezwania do usunięcia naruszenia prawa), ewentualnie o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Na wstępie wskazać należy, iż skuteczność wniesienia skargi na bezczynność w przedmiocie udzielenia informacji publicznej nie jest uzależniona od wcześniejszego złożenia jakiegokolwiek środka zaskarżenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.

z 2014r poz. 782 - zwanej dalej u.d.i.p.), przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się jedynie do decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie mają zatem zastosowania do pozostałych czynności podejmowanych w trybie wyżej wymienionej ustawy, które mają charakter czynności materialno-technicznych w rozumieniu przepisu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Mimo, że warunkiem skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na akty lub czynności, o których mowa w przywołanym przepisie, zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., jest wcześniejsze wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, jednak bezczynność nie wchodzi w zakres pojęcia "akty lub czynności". Skoro ustawa nie przewiduje dodatkowych środków prawnych przeciwko czynnościom podejmowanym przez organy w przedmiocie udzielenia informacji publicznej (poza odwołaniem od decyzji o odmowie udzielenia takiej informacji) to należy uznać, że skarga na bezczynność jest dopuszczalna bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa. (por. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt

Strona 1/4