Skarżący na etapie składania wniosku o dodatek mieszkaniowy nie miał obowiązku udokumentowania osiąganych dochodów,a jedynie był zobligowany do zadeklarowania ich wysokości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 października 2007 r. sprawy ze skargi K. M. na bezczynność Burmistrza Miasta Z. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego na okres od 1 października 2006r. do 31 marca 2007r. 1. zobowiązuje Burmistrza Miasta Z. do wydania w terminie jednego miesiąca od daty zwrotu akt organowi, decyzji rozstrzygającej o wniosku K. M. z dnia 29 września 2006 roku o przyznanie dodatku mieszkaniowego na okres od 1 października 2006 roku do 31 marca 2007r., 2. zasądza od Burmistrza Miasta Z. na rzecz skarżącego K. M. kwotę 34,20 (trzydzieści cztery złote dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarga została wywiedziona przy następującym stanie faktycznym.
Skarżący K. M. złożył w dniu 29 września 2006 roku w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Z. wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Pismem z dnia 02 października 2006 roku Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. wezwał K. M. do skorygowania danych dotyczących powierzchni mieszkaniowej zajmowanego przez niego budynku, dochodu z gospodarstwa rolnego i zasiłku chorobowego, jak również do dostarczenia zaświadczenia z zakładu pracy o dochodach osiągniętych w okresie od 01 czerwca 2006 roku do 20 czerwca 2006 roku oraz do udokumentowania ponoszonych wydatków terminie 7 dni od dni doręczenia niniejszego wezwania pod rygorem pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
W przepisanym terminie K. M. nie uzupełnił wskazanych przez MOPS w Z. braków formalnych i z tego też powodu na mocy art. 64 § 2 kpa MOPS w Z. pozostawił przedmiotowy wniosek bez rozpoznania.
Pismem z dnia 14 marca 2007 r. K. M., nie precyzując zarzutów, wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie , w którym wnosił o stwierdzenie bezczynności Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego z wniosku z dnia 02 października 2006 r.
Postanowieniem o numerze [...] z dnia [...] kwietnia 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. uznało zażalenie K. M. za uzasadnione. W uzasadnieniu swego orzeczenia podało, że załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, czego nie uczynił organ pierwszej instancji. Postępowanie organu pierwszej instancji nie znajdowało oparcia w żadnym z ustępów w art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 o dodatkach mieszkaniowych ( Dz. U. Nr 71 poz. 734 ze zm. ).
Pismem z dnia 24 kwietnia 2007 roku Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej ponownie wezwał skarżącego do dostarczenia zaświadczenia z zakładu pracy o osiągniętych dochodach. W przepisanym terminie K. M. nie złożył przedmiotowej dokumentacji i z tego też powodu na mocy art. 64 § 2 kpa organ administracji pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.
Na tle powyższego stanu faktycznego K. M. wywiódł skargę na bezczynność Burmistrza Miasta Z.
Skarżący podniósł, że w dniu 29 września 2006 roku złożył wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego, jednakże wniosek tenże nie został rozpoznany w przepisanym ustawowo terminie. Dodatkowo K. M. podniósł, iż w zakresie braków formalnych, do usunięcia których wezwał go Miejski Ośrodek pomocy Społecznej w Z., organ I instancji mógł przeprowadzić wywiad środowiskowy, jak również część tychże dokumentów znajduje się w aktach organu I instancji.
Organ administracji w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działań organów administracji publicznej wyłącznie pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w dacie podejmowania działań, chyba że ustawy stanowią inaczej.