Bezczynność organu administracji ma miejsce wówczas, gdy w terminie wynikającym z przepisów prawa organ nie podejmuje żadnej czynności w danej sprawie lub wprawdzie te czynności podejmuje, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie kończy postępowania wydaniem decyzji, postanowienia lub innego wymaganego przepisami aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ireneusz Henryk Darmochwał, Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2005 r. sprawy ze skargi K.M. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. w przedmiocie nierozpatrzenia wniosku skarżącego z [...] lutego 2005r. o przyznanie pomocy społecznej oddala skargę, -
Skargą złożoną [...] kwietnia 2005r. K.M. zarzucił Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. bezczynność polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku z [...] lutego 2005r. o przyznanie pomocy społecznej.
Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podając, że wniosek strony z [...].02.2005r. został załatwiony decyzją z [...] marca 2005r. doręczoną skarżącemu w dniu
[...] marca 2005r. Organ dodał przy tym, że zażalenie strony na bezczynność organu w sprawie nie zostało uwzględnione, gdyż postanowieniem z [...] marca 2005r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. uznało zażalenie za bezzasadne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. , zważył, co następuje:
Skarga jako oczywiście bezzasadna podlegała oddaleniu.
Bezczynność organu administracji ma miejsce wówczas, gdy w terminie wynikającym z przepisów prawa organ nie podejmuje żadnej czynności w danej sprawie lub wprawdzie te czynności podejmuje, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie kończy postępowania wydaniem decyzji, postanowienia lub innego wymaganego przepisami aktu. W niniejszej sprawie stan bezczynności w ogóle nie wystąpił. O wniosku skarżącego z [...] lutego 2005r. rozstrzygnęła decyzja organu wydana dnia [...] marca 2005r. czyli z zachowaniem terminu określonego art. 35 § 3 kpa, który dla załatwienia sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego przewiduje termin miesięczny. Skarżący miał możliwość skarżenia tej decyzji w postępowaniu odwoławczym i z tej możliwości skorzystał. Zażalenie zaś skarżącego na bezczynność organu I instancji zostało uznane przez organ
II instancji za nieuzasadnione (vide: postanowienie SKO w Ł. z dnia [...] marca 2005r.
Nr [...]). Mając powyższe na uwadze twierdzenie skarżącego zawarte w skardze jakoby organ I instancji pozostawał bezczynny w sprawie wszczętej wnioskiem strony z [...].02.2005r. jest oczywiście nieuzasadnione i dlatego skarga strony podlegała oddaleniu (art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270).
Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na które powołał się skarżący na rozprawie (z dnia 23 września 1998r. Sygn. III SA 2790/97, z dnia 2 czerwca 2000r. Sygn. I SA 227/00 i z dnia 27 kwietnia 2001r. Sygn. I SA 2247/00), jako odnoszące się do skarg na działanie organu a nie na bezczynność, nie mogły być uwzględnione przy wyrokowaniu w sprawie niniejszej. Tezy wyrażone powoływanymi przez skarżącego wyrokami dotyczyły wyłącznie postępowań sądowych ze skarg na decyzje organów administracji publicznej i jako takie nie mogą mieć "przełożenia" na grunt niniejszego postępowania sądowego. Końcowo Sąd nadmienia, iż przy orzekaniu dysponował pełnymi aktami administracyjnymi, w których kopia każdego z dokumentów została uwierzytelniona przez organ i nie budziła wątpliwości sądu co do zgodności z oryginałami. Skarżący żądając przedstawienia przez organ oryginałów dokumentów akt administracyjnych, niczym nie uprawdopodobnił ewentualnej niezgodności uwierzytelnionych kopii z oryginałami. Uwierzytelnione fotokopie dokumentów bądź uwierzytelnione wydruki poczty elektronicznej stanowią odpisy dokumentów zarówno mocą dowodową z oryginałami.
Stąd orzeczono jak w sentencji.