Sprawa ze skargi na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Tezy

I. Udzielenie informacji publicznej o wyniku postępowania prowadzonego przez ZUS wobec ubezpieczonego mieści się - co do zasady - w przedmiotowo- podmiotowym zakresie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.).

II. Z punktu widzenia oceny czy zobowiązany do udzielenia informacji publicznej organ pozostaje w bezczynności, nie ma znaczenia fakt czy reakcja organu na wniosek była właściwa, wystarczająca, zaspokajająca oczekiwania strony, czy zgodna z rzeczywistym stanem rzeczy.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 marca 2009 r. sprawy ze skargi Z.C. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi J.C. od Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącego wykonane na zasadzie prawa pomocy.-

Uzasadnienie strona 1/3

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.

Wnioskiem z dnia 7 maja 2008r. skarżąca Z.C. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o udzielenie informacji o prawie do świadczenia rentowego lub emerytalnego T.O., który jest dłużnikiem skarżącej. Żądana informacja miała zawierać między innymi dane co do okresu pobierania przez wyżej wymienionego świadczenia oraz jego wysokości.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., Inspektorat w Z. pismem z dnia 20 maja 2008r., powołując się na art. 29 ust. 1 i 2 i art. 30 pkt 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych, odmówił udzielenia żądanej informacji. W uzasadnieniu odmowy organ wskazał, że udostępnienie żądanych danych spowodowałoby naruszenie dóbr osobistych T.O.

Skargą nadaną bezpośrednio do sądu w dniu 21 sierpnia 2008r. Z.C. zarzuciła Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B., Inspektoratowi w Z. bezczynność w sprawie, jak określiła "manipulacyjno-spekulacyjną".

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie z przyczyn formalnych tj. z powodu braku poprzedzenia skargi na bezczynność stosownym zażaleniem, o jakim mowa w art. 37 par. 1 kpa. Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnik organu zgłosił alternatywny wniosek o oddalenie skargi z uwagi na brak bezczynności organu (k. 113 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje;

W sprawie nie zaistniały podstawy do odrzucenia skargi jako niedopuszczalnej, o co w pierwszej kolejności wnosił organ, albowiem przy bezczynności organów w zakresie udostępniania informacji publicznej, a tak należało kwalifikować żądanie skarżącej (o czym szerzej będzie mowa w dalszej części uzasadnienia) nie zachodzi potrzeba poprzedzania skargi wnoszonej do sądu administracyjnego, żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. Takie stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 maja 2006r. w sprawie I OSK 601/05 i powtórzone ono zostało w wielu innych wyrokach sądów administracyjnych (między innymi w wyroku WSA w Warszawie z 8.09.2006r. sygn. II SAB/Wa 40/06, w wyroku WSA w Białymstoku z 21.10.2008r. sygn. IISAB/Bk 42/08, w wyroku WSA w Warszawie z 24.03.2006r. sygn. II SAB/Wa 1/06). W przywołanych wyrokach podkreślono, że ustawa z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) procedurę dostępu do informacji publicznej reguluje w sposób kompleksowy. Jednocześnie ustawa ta w bardzo wąskim zakresie odsyła do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, stanowiąc, że kodeks postępowania administracyjnego stosuje się jedynie w odniesieniu do decyzji. Te na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej wydaje się tylko przy odmowie udzielenia informacji i przy umorzeniu postępowania o udzielenie informacji. Wolą ustawodawcy było daleko idące odformalizowanie postępowania w zakresie udzielania informacji publicznej oraz zapewnienie szybkiego dostępu do informacji. Stąd brak poprzedzenia skargi zarzucającej organowi bezczynność w sprawie dostępu do informacji zażaleniem z art. 37 kpa, nie może skutkować jej odrzuceniem.

Strona 1/3