Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 września 2018 r. sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Starosty H. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości 1. zobowiązuje Starostę H. do załatwienia wniosku skarżącego M. M. z dnia [...] stycznia 2017 roku; 2. stwierdza, że Starosta H. dopuścił się bezczynności; 3. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4. nie wymierza organowi grzywny; 5. zasądza od Starosty H. na rzecz skarżącego M. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarga na bezczynność Starosty H. została wywiedziona na tle następujących okoliczności faktycznych:
Pismem z dnia [...] stycznia 2017 r. M. M., J. M. i A. D. zwrócili się do Starostwa Powiatowego w H. z wnioskiem o wznowienie - na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. - postępowania zakończonego postanowieniem o zawieszeniu postępowania z dnia [...] września 2016 r. w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości położonej w B., oznaczonej na dzień przejęcia nr [...]. Wnioskodawcy wyjaśnili, że powinni być stronami zawieszonego postępowania jako spadkobiercy właściciela wywłaszczonej nieruchomości i na tą okoliczność dołączyli kopię postanowienia z dnia [...] listopada 2015 r. Sądu Rejonowego w B. o stwierdzeniu nabycia spadku.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta H. pismem z dnia [...] lutego 2017 r. poinformował, iż postępowanie w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości położonej w B., oznaczonej na dzień przejęcia nr [...], zostało zawieszone z uwagi na brak dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy. Organ wyjaśnił również, że obecnie sprawa dotycząca odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na ww. postanowienie o zawieszeniu postępowania toczy się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku, wobec powyższego złożony wniosek zostanie przeanalizowany na etapie ponownego rozpatrywania sprawy przez organ.
Pismem z dnia [...] maja 2018 r. (zatytułowanym wezwanie do usunięcia naruszenia prawa) M. M. wniósł do Wojewody P. zażalenie na bezczynność Starosty H. argumentując, że postępowanie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Starosty H. z dnia [...] września 2016r. o zawieszeniu postępowania zostało rozstrzygnięte przez WSA w Białymstoku wyrokiem z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Bk 809/16, a Starosta H. pomimo upływu 14 miesięcy od wpływu wniosku o wznowienie postępowania, nie podjął żadnych czynności w sprawie. Na tej podstawie Skarżący zwrócił się o zobligowanie Starosty do wydania stosowanego rozstrzygnięcia w wyznaczonym terminie.
Wojewoda P. postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] uznał wniesione przez Skarżącego zażalenie za nieuzasadnione. W uzasadnieniu organ przedstawił cały tok postępowania wskazując, że wnioskiem z [...] listopada 2015 r. M. K. oraz H. K. wystąpili o zwrot wywłaszczonej nieruchomości położonej w B. oznaczonej na dzień wywłaszczenia jako działka o nr geod. [...], wchodzącej obecnie w skład nieruchomości oznaczonej jako działka o nr geod. [...]. Starosta H. postanowieniem z [...] września 2016 r., znak [...] zawiesił przedmiotowe postępowanie. Pismem z [...] października 2016 r. M. K oraz H. K. wnieśli do Wojewody P. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na powyższe postanowienie, a Wojewoda P. postanowieniem z [...] października 2016 r., znak [...] odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Bk 809/16 oddalił skargę na powyższe postanowienie. Wojewoda podkreślił, że powyższy wyrok jest co prawda prawomocny, natomiast samo postępowanie w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości nie zostało do dnia dzisiejszego podjęte, a w konsekwencji zakończone. Powołując się na powyższe okoliczności Wojewoda stwierdził, że Starosta nie dopuścił się w tym zakresie bezczynności, albowiem skoro postępowanie nie zostało zakończone to nie można było wydać postanowienia o wznowieniu postępowanie, ani postanowienia odmawiającego wznowienia postępowania.