Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Marek Leszczyński, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 października 2018 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B. K. i E. K. na bezczynność Wójta Gminy P. w przedmiocie kary pieniężnej za zniszczenie drzew 1. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 3. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4. wymierza Wójtowi Gminy P. grzywnę w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych; 5. zasądza od Wójta Gminy P. na rzecz skarżących B. K.i E. K. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
U podstaw podjętego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 9 września 2014 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Bk 661/14 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...], wymierzającą B. i E. K. karę pieniężną w wysokości 317.194,98 zł za zniszczenie w 2012 r. jednej sztuki drzewa jesion, znajdującego się na terenie nieruchomości nr [...] obręb M. oraz uchylił ww. poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. Zasadniczym powodem uchylenia obu ww. rozstrzygnięć był wyrok Trybunału Konstytucyjnego (dalej: "TK") z dnia 1 lipca 2014 r. wydany w sprawie SK 6/12, na mocy którego TK orzekł o niezgodności art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842, dalej: "u.o.p.") z art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, przez to, że przewidują one obowiązek nałożenia przez właściwy organ samorządu terytorialnego administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez wymaganego zezwolenia lub zniszczenie przez posiadacza nieruchomości drzewa lub krzewu, w sztywno określonej wysokości, bez względu na okoliczności tego czynu. Na mocy ww. orzeczenia TK ww. przepisy u.o.p., miały utracić moc obowiązującą z upływem
18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku TK w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
Powyższy wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem NSA z dnia
18 października 2016 r. wydanym w sprawie sygn. akt II OSK 9/15. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, że dokonując ponownego rozpoznania sprawy, organ I instancji będzie zobowiązany do uwzględnienia nowego stanu prawnego, wynikającego z wejścia w życie z dniem 28 sierpnia 2015 r. znowelizowanego brzmienia art. 88 i art. 89 u.o.p., a także związanych z tym unormowań intertemporalnych.
Akta przedmiotowego postępowania powróciły do Wójta Gminy P.
w dniu [...] grudnia 2016 r.
W dniu [...] września 2017 r. B. i E. K. złożyli zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, które zostało potraktowane przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., jako ponaglenie dotyczące niezałatwienia przedmiotowej sprawy.
W dniu [...] stycznia 2018 r. B. i E. K. złożyli w Urzędzie Gminy P. skargę na bezczynność Wójta Gminy P. w sprawie określenia wysokości kary administracyjnej za zniszczenie drzew. Skarga ta została przekazana przez organ I instancji do tut. Sądu dnia 24 lipca 2018 r. W skardze skarżący podnieśli, że po powrocie sprawy do organu I instancji, w wyniku uchylenia obu poprzednio zapadłych w sprawie rozstrzygnięć, Wójt Gminy P. nie podjął żadnych czynności w ramach toczącego się postępowania oraz nie wydał decyzji kończącej to postępowanie. W związku z tym skarżący wnieśli o:
1) zobowiązanie Wójta Gminy P. do przeprowadzenia postępowania i wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi;