Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A. G. na bezczynność Burmistrza Miasta w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności zobowiązuje Burmistrza Miasta do rozpatrzenia złożonego przez skarżącą A. G. wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności dotyczącego nieruchomości położonej przy ul. [...] w R. stanowiącej działkę Nr [...] obręb [...], w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia organowi akt administracyjnych z odpisem wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności.
A. G. złożyła w dniu 22 marca 2010 r. do Burmistrza Miasta R. wniosek o przekształcenie w prawo własności udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 541/7 położonej przy ul. D. w R..
W dniu 12 października 2010 r. A. G. wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie na bezczynność Burmistrza Miasta R. w tym przedmiocie, wskazując, iż uzyskała ona od organu jedynie informację, że bez kompletu wniosków od pozostałych współużytkowników wieczystych gruntu nie można załatwić jej wniosku. Skarżąca zarzuciła, iż brak jest możliwości pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia z powodów, na które powołuje się organ I instancji, co wynika z art. 2 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Postanowieniem z dnia 8 listopada 2010r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało zażalenia za niezasadne. Organ stwierdził, iż do prowadzenia postępowania w sprawie przekształcenia użytkowania wieczystego we własność nie jest wystarczające złożenie wniosku tylko przez jednego lub niektórych spośród użytkowników wieczystych, a sprawa załatwiana jest w drodze decyzji administracyjnej, dopiero po uzyskaniu kompletu wniosków.
A. G. wniosła skargę na bezczynność Burmistrza Miasta R. wskazując, iż w jej ocenie przyczyna bezczynności wynika z błędnej interpretacji obowiązującego prawa. Skarżąca wskazała, że odmowa podjęcia przez Burmistrza Miasta R. postępowania w sprawie jej wniosku z uwagi na brak kompletu wniosków od wszystkich 42 właścicieli lokali w budynku D. nie znajduje uzasadnienia. Zdaniem skarżącej z art. 3 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oraz art. 28, 61 i 10 k.p.a. wynika nakaz podjęcia postępowania nawet na wniosek jednego właściciela lokalu - użytkownika wieczystego udziału w gruncie. Brak kompletu wniosków od wszystkich właścicieli lokali może stanowić przeszkodę do ostatecznego załatwienia sprawy, tj. wydania decyzji, jednak w celu załatwienia wniosku organ winien wszcząć postępowanie, ustalić tożsamość stron, wzywać je do wzięcia udziału w postępowaniu, prowadzić postępowania wyjaśniające itd. Zdaniem skarżącej Burmistrz Miasta R. niezasadnie przyjął, że jest zwolniony od podejmowania wyżej wymienionych czynności proceduralnych, z uwagi na literalne brzmienie art. 2 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, a dokonana przez organ wykładnia tego przepisu, jest niezgodna z zasadami postępowania administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.) stanowi, iż sąd administracyjny sprawuje, w zakresie swej właściwości, kontrolę pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów między innymi w sprawach podlegających rozstrzygnięciu w drodze decyzji administracyjnej lub postanowienia.