Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi K. P. i T. P. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie warunków zabudowy 1. zobowiązuje Samorządowe Kolegium Odwoławcze do rozpatrzenia odwołania skarżących od decyzji Prezydenta Miasta z dnia 26 marca 2014 r., nr [...] w terminie jednego miesiąca od dnia zwrotu akt administracyjnych wraz z wyrokiem ze stwierdzeniem jego prawomocności, 2. orzeka, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Decyzją z dnia 12 maja 2014 r. Prezydent Miasta G. ustalił K. i T. P. warunki zabudowy działki nr [...] przy ul. R. w G. dla inwestycji polegającej na budowie parterowego budynku usługowego.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Wspólnota Mieszkaniowa "S" w G. Pismo zawierające odwołanie zostało przekazane przez organ pierwszej instancji Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w dniu 20 czerwca 2014 r.
K. i T. P. w dniu 29 lipca 2014 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o uwzględnienie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
W świetle obowiązujących przepisów prawa Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości orzeka między innymi w zakresie skarg na bezczynność organów administracji (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), oceniając postępowanie organów z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego. Właściwość Sądu dotyczy zatem niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych.
W przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.
W ocenie Sądu skarga K. i T. P. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżony organ nie wydał w prawem przewidzianym terminie żadnego rozstrzygnięcia.
Dyspozycja art. 35 § 1 k.p.a. nakazuje organom administracji publicznej załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Z kolei z art. 35 § 3 k.p.a. wynika, że załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
Z akt administracyjnych nadesłanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze wynika, że odwołania wniesione od decyzji organu pierwszej instancji w terminie przewidzianym przez ustawodawcę nie zostało załatwione. Organ drugiej instancji przyznał ten fakt, wnosząc w odpowiedzi na skargę o jej uwzględnienie. Tym samym uzasadniony jest zarzut skarżących co do bezczynności organu w załatwieniu sprawy.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że uzasadnione jest zobowiązanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego do wydania orzeczenia w przedmiotowej sprawie w terminie jednego miesiąca od dnia zwrotu organowi akt administracyjnych.
Z tych względów, Sąd na mocy art. 149 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.
Wskazać tu należy, że od dnia 18 maja 2011 r. weszła w życie zmiana art. 149 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wprowadzona ustawą z dnia 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz. U. Nr 34, poz. 173) polegająca na tym, że sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów "jednocześnie stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa".
W niniejszej sprawie zważywszy na niewielkie przekroczenie ustawowego terminu z art. 35 § 3 k.p.a. zdaniem Sądu brak jest podstaw do stwierdzenia, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Także znana Sądowi z urzędu sytuacja - spiętrzenie spraw czekających na rozpoznanie w Samorządowym Kolegium Odwoławczym powoduje, że nie można uznać, iż Kolegium dopuściło się rażącego naruszenia prawa. Z tych względów orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku w oparciu o art. 149 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi