Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.), Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi P. P.-D. i A. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w sprawie warunków zabudowy 1. zobowiązuje Samorządowe Kolegium Odwoławcze do rozpatrzenia odwołania M. J. i D. J. od decyzji Wójta Gminy P. z dnia 10 czerwca 2013 r. w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania akt administracyjnych wraz z odpisem wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności, 2. stwierdza, że bezczynność nie nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego solidarnie na rzecz skarżących P. P.-D. i A. D. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wójt Gminy decyzją z dnia 10 czerwca 2013 r. ustalił na wniosek P. P.-D. i A. D. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [...] obręb Ż., gmina P.
Pismem z dnia 2 lipca 2013 r. M. J. i D. J. wniosły odwołanie od tej decyzji.
Organ I instancji, nie znajdując podstaw do zastosowania art. 132 kpa, przekazał to odwołanie wraz z aktami sprawy do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Sprawa wpłynęła do Kolegium w dniu 15 lipca 2013 r. i została zarejestrowana pod numerem [...].
Wobec nierozpoznania wniesionego odwołania P. P.-D. i A. D. złożyli w dniu 3 września 2013 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie to wpłynęło do organu w dniu 6 września 2013 r.
W dniu 25 września 2013 r. P. P.-D. i A. D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w rozpoznaniu odwołania od decyzji Wójt Gminy.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie z uwagi na przekroczenie terminu z art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie postępowania między innymi w sprawach podlegających rozstrzygnięciu w drodze decyzji administracyjnej lub postanowienia.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga dotyczy bezczynności Samorządowego Kolegium Odwoławczego w rozpoznaniu odwołania wniesionego przez M. J. i D. J. od decyzji Wójta Gminy z dnia 10 czerwca 2013 r. ustalającej, na wniosek skarżących, sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego.
Skarga jest zatem dopuszczalna, a ponadto skarżący wyczerpali wymogi formalne do wniesienia skargi na bezczynność organu, albowiem przed wniesieniem skargi na bezczynność organu odwoławczego wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego pismem z dnia 3 września 2013 r. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę (w tym także skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku skargi na bezczynność i przewlekłość postępowania, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 § 1 k.p.a. Stosownie do art. 37 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.