Sprawa ze skargi na bezczynność Wójta Gminy w sprawie udzielenie informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 19 marca 2014 r. sprawy ze skargi R. B. na bezczynność Wójta Gminy w sprawie udzielenie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 14 listopada 2013 r. R. B. wystąpił do Wójta Gminy o udostępnienie, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) - dalej jako "ustawa", kopii decyzji, bez anonimizacji, w sprawie umorzenia zobowiązań podatkowych w I kwartale 2013 roku podatnikom, którym umorzono kwoty powyżej 500 zł.

Organ poinformował skarżącego pismem z dnia 27 listopada 2013 r., ze żądane decyzje nie mogą zostać udostępnione w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż nie ma ona zastosowania do informacji, których udostepnienie regulują odrębne przepisy. Informacje o udzielonych ulgach są udostępniane w trybie przewidzianym w ordynacji podatkowej.

R. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Wójta Gminy, wnosząc o zobowiązanie organu do załatwienia wniosku. Skarżący stwierdził, że wskazane przepisy odrębne mają zastosowanie do strony postępowania administracyjnego, natomiast skarżący nie był stroną postępowań zakończonych wydaniem decyzji objętych żądaniem.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że co do zasady decyzje administracyjne (podatkowe), jako dokumenty urzędowe będące aktami administracyjnymi, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy, stanowią informację publiczną.

Trybów unormowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego i Ordynacji podatkowej nie można utożsamiać. Nie jest wyłączone uzyskanie, na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, dostępu do dokumentów zawartych w aktach postępowania administracyjnego, gdyż stanowią one informacje publiczną, jako odnoszące się do działań podmiotów publicznych. Dostęp do akt postępowania administracyjnego, na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, ograniczony jest jednak do podmiotów niebędących stronami postępowania administracyjnego lub podatkowego. Dostęp do akt postępowania administracyjnego dla stron tego postępowania reguluje przepis art. 73 k.p.a. i art. 178 o.p. W tym zakresie i tylko w tym, z mocy art. 1 ust. 2 ustawy wyłączone jest stosowanie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 września 2008 r. sygn. akt I OSK 194/08, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Skarżący nie był stroną decyzji kończących postępowania. .

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi, pod warunkiem że nie ograniczają obowiązków przekazywania informacji publicznej do centralnego repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9b ust. 1, zwanym dalej "centralnym repozytorium".

Z cytowanego przepisu wynika, że istnienie innych zasad czy trybu udostępniania informacji publicznych wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej, jednakże tylko w zakresie regulowanym wyraźnie tymi szczególnymi ustawami. Jak podkreśla się w literaturze prawniczej - przepis art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oznacza, że wszędzie tam, gdzie konkretne sprawy dotyczące zasad i trybu dostępu do informacji będącej informacją publiczną uregulowane są inaczej w ustawie o dostępie do informacji publicznej, a inaczej w ustawie szczególnej dotyczącej udostępnienia informacji i stosowania obu tych ustaw nie da się pogodzić, pierwszeństwo mają przepisy ustawy szczególnej. Tam gdzie jednak dana sprawa uregulowana jest tylko częściowo, lub w ogóle nie jest uregulowana w ustawie szczególnej, zastosowanie mają odpowiednie przepisy ustawy o dostępie, przy czym w pierwszym przypadku stosowane są uzupełniająco, w drugim zaś stanowią wyłączną regulację prawną w danym zakresie (J. Jendrośka, M. Bar, Z. Bukowski, Dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie, Poznań, Wrocław 2007 r., s. 64-65).

Strona 1/4