Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi E. P. i R. M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2009 r. sygn. akt II SAB/Gl 24/09 w sprawie ze skargi E. P. i R. M. na bezczynność Prezydenta Miasta Z. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie umieszczenia w lokalu zamiennym po wywłaszczeniu nieruchomości oddala skargę o wznowienie postępowania.
Pismem z dnia 20 marca 2010 r. R. M. i E. P. wnieśli skargę o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2009 r. o sygn. II SAB/Gl 24/09, jako podstawę wznowienia podając art. 271 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 273 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Podnieśli, iż wymienione powyżej postanowienie o sygn. II SAB/Gl 24/09 "rozpoznał skład sędziowski, który orzekał w poprzednich sprawach, a zatem merytorycznie i obiektywnie rozeznanie tego postanowienia mogło kolidować z poprzednimi orzeczeniami". Wymienili w tym miejscu przede wszystkim sprawę, w której wcześniej sędzia NSA Ewa Krawczyk - sygn. akt II SA/Gl 203/07 - oddaliła skargę na bezczynność Prezydenta Miasta Z. w identycznej sprawie, stwierdzając, że Rada Miejska w Z. ma prawo podejmować uchwałę w tym przedmiocie. Wymienili także wyrok, gdzie orzekała sędzia NSA Łucja Franiczek - sygn. akt II SA/Gl 1558/01 (powinno być SA/Ka) stwierdzając, iż skarżący nie mają żadnego interesu prawnego, by uczestniczyć w procesie zwrotu posesji położonej w Z. przy ulicy [...] i oddalając tym samym ich skargę, chociaż w sprawie o sygn. akt II SA/Gl 1267/08 orzeczono, że sprawa narusza interes społeczny i powinna być dogłębnie zbadana. W ocenie skarżących, ponieważ wymienione orzekały w poprzednich, wskazanych sprawach, powinny być z mocy ustawy wyłączone od dalszego ich prowadzenia. A takie właśnie dalsze prowadzenie dotyczy bezczynności Prezydenta Miasta Z. załatwione postanowieniem w sprawie o sygn. II SAB/Gl 24/09, gdzie skarżący mają na celu zobligowanie Prezydenta do wypowiedzi we własnej sprawie, przed definitywnym załatwieniem sprawy. Zdaniem skarżących powołanie się w przywołanym postanowieniu na art. 3 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i oddalenie (powinno być odrzucenie) skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 tej ustawy bez jej merytorycznego rozpatrzenia nie pozwala na dogłębne zbadanie sprawy. Pomimo, iż strony usiłowały temu przeciwdziałać i w piśmie z dnia 10 grudnia 2009 r. przesłanym bezpośrednio do Sądu zaprezentowały swoje stanowisko w sprawie, to wobec opinii ustanowionego w sprawie radcy prawnego E. M., nie potraktowano go jako skargi kasacyjnej.
Zdaniem skarżących strony zostały pozbawione możności działania (art. 271 ust. 2 ustawy). Zgodnie bowiem z art. 168 § 1 w związku z art. 166 cytowanej ustawy oraz zgodnie z pouczeniem Sądu w sprawie II SAB/GL 24/09 jedynym środkiem odwoławczym od przedmiotowego orzeczenia jest skarga kasacyjny. W wyniku złożenia wniosku o pomoc prawną - Sąd wystąpił do Okresowej Izby Radców Prawnych i poinformował o przyznaniu pełnomocnika. Ustanowiona w sprawie pełnomocnik pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. wystąpiła do skarżących o podpisanie pełnomocnictwa, a w dniu 25 stycznia 2010 r. przedłożyła opinię o braku podstawę do wniesienia skargi kasacyjnej, którą doręczono skarżącym dopiero w dniu 28 stycznia 2010 r.