Sprawa ze skargi na bezczynność Wójta Gminy J. w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie zobowiązuje Wójta Gminy J. do wydania w terminie 30 dni od otrzymania akt sprawy orzeczenia rozstrzygającego wniosek skarżącego z dnia [...] r. oraz stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2011 r. sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Wójta Gminy J. w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie zobowiązuje Wójta Gminy J. do wydania w terminie 30 dni od otrzymania akt sprawy orzeczenia rozstrzygającego wniosek skarżącego z dnia [...] r. oraz stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia [...] r. skierowanym bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach A. P. wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy J. w sprawie naruszenia stosunków wodnych na gruncie poprzez prace wykonane na parceli gruntowej "1" położonej w J. przy ul. [...]. Wskazał, że prace te powodują zalewanie jego uprawianych rolniczo działek oznaczonych jako pgr "2" i pgr "3". Skarżący podał równocześnie, że nie zgadza się z postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...], które odrzuciło jego skargę na bezczynność Wójta Gminy J. w tej sprawie. W uzasadnieniu skargi podał, że nie jest wykonywane postanowienie Starosty [...] z dnia [...] r., którym przekazany został zgodnie z właściwością jego wniosek z dnia [...] r. Wykonując to postanowienie Urząd Gminy J. poprzestał bowiem tylko na wystosowaniu zawiadomienia z dnia [...] r., znak: [...], informującego o wszczęciu postępowania. W dalszej części skargi A. P. podał, że w sprawie zalewania jego nieruchomości występował już wcześniej do Starosty [...] pismem z dnia [...] r. Nie powstrzymało to jednak przebudowy działki sąsiadującej z jego nieruchomością. Skarżący podał, że równolegle przed sądami powszechnymi toczyło się postępowanie w przedmiocie zasiedzenia przez niego i jego żonę G. P. działki pgr "2". Działka ta stanowiła uprawiany przez niego od wielu lat grunt rolny lecz Wójt Gminy J. twierdził, że stanowiła ona drogę dojazdową do kilku posesji. Postanowieniem z dnia [...] r., sygn. akt [...], Sąd Okręgowy w B. stwierdził, że wraz z żona nabyli oni prawo własności tej działki przez zasiedzenie. W wyniku postanowienia Sądu Okręgowego w B. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] r., nr [...], wznowił postępowanie w sprawie stwierdzającej nabycie przez Gminę J. prawa własności pgr "3". Okres, w którym toczyły się te postępowania właściciele sąsiedniej działki wykorzystali jednak do przebudowy swojej działki i spowodowali pełny zrzut wody na jego nieruchomości. W wyniku tych działań - jak podał skarżący - ponosi on ciągłe straty w uprawach polowych, a jego pole ulega trwałej degradacji.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy J. wniósł o uznanie jej jako niedopuszczalnej. Uzasadniając to żądanie organ opisał przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie. Wskazał, że po otrzymaniu postanowienia Starosty [...] z dnia [...] r., którym przekazany został wniosek skarżącego dotyczący naruszenia stosunków wodnych na gruncie stwierdzono, że sprawa ta została już rozpatrzona i zakończona decyzją z dnia [...] r., nr [...]. Decyzją tą uznano "skargę za nieuzasadnioną i odmówiono orzeczenia w sprawie". Decyzja ta pomimo jej dwukrotnego awizowania nie została odebrana przez A. P. Mając na uwadze te okoliczności Wójt zaniechał podjęcia czynności administracyjnych w sprawie ponownie przekazanej mu przez Starostę [...] uznając, że doprowadziłoby to do wydania nieważnej decyzji wobec zaistnienia przesłanki przewidzianej w art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. Wójt podał następnie, że pracownik Urzędu Gminy odpowiedzialny za załatwienie sprawy mimo stwierdzenia, że została ona rozstrzygnięta opisaną wyżej decyzją nie poinformował jednak strony o braku możliwości jej kontynuowania oraz błędnie wysłał do stron zawiadomienie o wszczęciu postępowania. W ocenie organu należy zatem uznać, że w sprawie nie zachodzą przesłanki pozwalające uznać zasadność wniesionej skargi.

Strona 1/3