Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w K. na przewlekłość postępowania Wojewody I. zobowiązuje Wojewodę do wydanie w terminie dwóch miesięcy aktu administracyjnego w postępowaniu w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa działek o numerach [...] i [...] , obręb [...] II. stwierdza, że przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
II SAB/Kr 129/12
Uzasadnienie wyroku z dnia 28 września 2012 roku
Wyrokiem z dnia 7 listopada 2011 r., sygn. akt II SAB/Kr 78/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skargi Prokuratora Okręgowego w K. zobowiązał Wojewodę do wydania w terminie dwóch miesięcy aktu administracyjnego w postępowaniu w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Gminę C. działek o numerach [...] i [...] , obręb [...] oraz stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieni przedstawiony został stan faktyczny sprawy i motywy rozstrzygnięcia.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Wojewoda .
Wyrok zaskarżono w całości, zarzucając:
- naruszenie art. 149 § 1 p.p.s.a., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na uznaniu, iż Wojewoda prowadząc postępowanie w sprawie regulacji stanu prawnego nieruchomości na podstawie ustawy z 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, działał w sposób przewlekły z rażącym naruszeniem prawa i w związku z tym konieczne było wyznaczenie mu dwumiesięcznego terminu na wydanie aktu kończącego postępowanie w sprawie;
- naruszenie przepisu postępowania, a to art. 12 k.p.a. w związku z art. 35 § 1 i 3 k.p.a. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż organ odwoławczy nie stosował ich w sposób należyty, w szczególności wynikającą z art. 12 k.p.a. zasadę szybkiego i wnikliwego rozstrzygania spraw, do czego zobowiązane są organy administracji publicznej oraz bezpodstawnie przekroczył termin określony ustawą do rozpoznania sprawy a wynikający z art. 35 k.p.a., stosując jakiekolwiek argumenty w uzasadnieniu przesunięcia terminu załatwienia sprawy i wyznaczając w sposób dowolny nowy termin jej załatwienia, co zdaniem Sądu świadczy o pozornym charakterze podejmowanych przez organ czynności;
- naruszenie art. 7 k.p.a. w związku z art. 77 k.p.a., art. 75 § 1 k.p.a. oraz art. 80 kp.a., poprzez ich niezastosowanie w sprawie, które nakładają na organy administracji publicznej obowiązek przestrzegania praworządności, z urzędu lub na wniosek stron obowiązek podejmowania wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, które obligują organ do wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego sprawy a także nakładają na organ obowiązek oceny całokształtu materiału dowodowego i dopuszczenie jako dowód wszystkiego, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem;
- naruszenie prawa materialnego - przepisu art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.), polegającą na mylnym uznaniu, iż organ miał możliwość przeprowadzenia przedmiotowego postępowania z urzędu.
W oparciu o powyższe zarzuty kasacyjne wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.