Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska WSA Agnieszka Nawara- Dubiel (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2015 r. sprawy ze skargi A.K. na bezczynność Wojewody w przedmiocie ustalenia odszkodowania I. zobowiązuje Wojewodę do wydania aktu lub dokonania czynności w terminie 14 dni w przedmiocie wniosku skarżącej z dnia 21 października 2014 r. II. stwierdza, że bezczynność Wojewody nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej A.K. kwotę 357 ( trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
A. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Wojewody, zarzucając naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1, 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 98, póz. 1071 ze zm.), przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu oraz nierozstrzygniecie sprawy. Jednocześnie wniosła o zobowiązanie Wojewody do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi, o stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania wedle norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi wskazano na wyczerpanie środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi tj. wniesienie zażalenia na bezczynność Wojewody, które zostało uznane za nieuzasadnione postanowieniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 maja 2015 r.
Przedmiotem skargi jest bezczynność Wojewody w sprawie dotyczącej ustalenia i przyznania odszkodowania w związku z wygaśnięciem ograniczonego prawa rzeczowego. Pismem z dnia 21 października 2014 r. w oparciu o art. 18 ust. 1d ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, Strona zwróciła się o wypłacenie odszkodowania w związku z wygaśnięciem na skutek wydania przez Wojewodę decyzji z dnia 15 czerwca 2012 r. (znak: [...]) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - obwodnicy [...]- Etap I, Zadanie I - w ramach przebiegu drogi wojewódzkiej nr [...] w miejscowościach G. i B., utrzymanej następnie w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 17 maja 2013 r. (znak [...]), przysługującego jej ograniczonego prawa rzeczowego - dożywotniej służebności zamieszkiwania w budynku posadowionym na nieruchomości składającej się z działki nr [...] obj. kw nr [...].
W odpowiedzi na ten wniosek, w piśmie z dnia 3 grudnia 2014 r. z Urzędu Wojewódzkiego, Wydział Skarbu Państwa i Nieruchomości w K. stwierdzono, iż Wydział "nie może pozytywnie ustosunkować się do wniosku". Skarżąca stoi na stanowisku, że decyzja rozstrzygająca kwestię przyznania Skarżącej odszkodowania z tytułu wygaśnięcia przysługującego Skarżącej ograniczonego prawa rzeczowego nie została wydana, a ponadto, że Skarżąca nigdy nie była stroną postępowania w przedmiocie ustalenia i przyznania odszkodowania z tytułu wywłaszczenia. Nie może być równoznaczne z uznaniem A. K. za stronę samo przesłanie jej decyzji z dnia 27 listopada 2013 r. pocztą, skoro - jak wyżej wspomniano - decyzja ta nie zawiera istotnych elementów, które wskazywałyby, że jest to decyzja dotycząca praw lub obowiązków A. K..
Pismo Wojewody z dnia 3 grudnia 2014 r. potraktowane zostało przez Stronę jako decyzja odmowna na złożony wniosek o ustalenie i przyznanie odszkodowania w związku z wygaśnięciem przysługującego ograniczonego prawa rzeczowego. Odwołanie Skarżącej zostało jednak uznane za niedopuszczalne postanowieniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2015 r., z uwagi na fakt, że pismo Wojewody z dnia 3 grudnia 2014 r. nie było w ocenie Ministra decyzją administracyjną.