Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Sędziowie: WSA Mariusz Kotulski WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Protokolant: st. ref. Urszula Czerwińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej w L. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wymierzenia opłaty za podłączenie do urządzeń zaopatrzenia w wodę I. stwierdza, że bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; II. w pozostałym zakresie postępowanie sądowe umarza.
Pismem z dnia 28 marca 2014 r. Prokurator Rejonowy w L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem organu, skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...], polegającą na nierozpoznaniu w ustawowym terminie jego sprzeciwu zmierzającego do stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy [...] z dnia 27 czerwca 2003 r. [...], o nałożeniu na K. W. opłaty w kwocie 700zł. za podłączenie do urządzeń zaopatrzenia w wodę i kanalizacyjnych, jako wydanej bez podstawy prawnej.
Wskazując na przepisy art. 8, art. 52 §1, art. 54 §1, art. 57 §1 i art. 149 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skarżący wnosił o stwierdzenie bezczynności organu w powyższej sprawie i wyznaczenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...] dodatkowego terminu do rozpoznania powyższego odwołania.
Prokurator Rejonowy w L. podawał, że w dniu 9 grudnia 2013 r. skierował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] powyższy środek prawny. Określony w art. 185 § 1 k.p.a. termin rozpatrzenia i załatwienia sprzeciwu prokuratorskiego ma wymiar szczególny w stosunku do terminów załatwienia sprawy określonych w art. 35 k.p.a. W każdym zatem przypadku, bez względu na postać wynikającego ze sprzeciwu żądania, maksymalnym terminem załatwienia sprzeciwu jest termin 30-dniowy, którego bieg początkowy wyznacza data wniesienia sprzeciwu (data wpłynięcia sprzeciwu do organu administracji publicznej). Nie ma tu również znaczenia charakter samej sprawy. Jej szczególnie skomplikowana postać nie uzasadnia dopuszczalności załatwienia sprzeciwu w terminie określonym w art. 35 § 3 k.p.a. Wynikające z przepisu zestawienie pojęć "rozpatrzenie sprzeciwu" i "załatwienie sprzeciwu" zdaje się czynić to pierwsze zbędnym. Formuła "załatwienie sprzeciwu" oznacza, że w terminie określonym w przepisie organ ma obowiązek załatwić sprawę przez wydanie decyzji co do jej istoty lub kończącej postępowanie w inny sposób. Nie jest zatem wystarczające podjęcie przez organ jakichkolwiek czynności procesowych, lecz załatwienie sprawy przez wydanie decyzji (art. 104 k.p.a.). Niezałatwienie sprzeciwu, czyli niewydanie decyzji w terminie 30 dni od dnia jego wniesienia, nakłada na właściwy organ administracyjny obowiązek sygnalizacji, o którym mowa w art. 36 k.p.a. Zawiadomienie o niezałatwieniu sprzeciwu w terminie (w formie postanowienia) organ doręcza zarówno prokuratorowi, jak i stronie postępowania, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
Stosownie do art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed właściwym organem administracji publicznej. Z treści komentowanego przepisu wynika, że wymóg wyczerpania środków zaskarżenia nie dotyczy prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 września 1997 r., syg. akt III RN 44/97( OSNP 1998, nr 11, poz. 322) uznał, że wyczerpanie toku instancji nie jest warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego przez prokuratora.Podobnie ujmuje tę kwestię uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 10 czerwca 1996 r., sygn. akt OPS 2/96 ( ONSA 1997, nr 1, poz. 1). Wprawdzie uchwała ta wyjaśnia rozważaną materię w odniesieniu do zaskarżania przez prokuratora uchwał organów samorządu terytorialnego, jednakże w jej uzasadnieniu przedstawiona została argumentacja uzasadniająca sformułowanie ogólnego wniosku, że prokurator jest odrębnym podmiotem skarżącym i nie obowiązują go reguły dotyczące tych podmiotów, które wnoszą skargę do sądu administracyjnego ze względu na swój interes prawny.