Dnia 10 sierpnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.), Protokolant Asystent sędziego Jarosław Moraczewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2017 roku sprawy ze skargi A. N. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat A. Ś. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł., przy ul. [...], kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. LS
Pismem z dnia 18 kwietnia 2017 r. A. N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W treści skargi wyjaśnił, że pismem z dnia 27 marca 2017 r. zwrócił się do organu o udzielenie informacji publicznej w zakresie podstawy prawnej stosowanego w Areszcie Śledczym w Ł. monitoringu, sposobu realizacji nadzoru nad obsługą kamer oraz sposobu przechowywania danych z kamer. Żądanej informacji jednak nie uzyskał.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Ł. wniósł o jej oddalenie. Organ wyjaśnił, że pismem z dnia 11 kwietnia 2017 r. odmówiono skarżącemu udzielenia informacji we wskazanym zakresie, bowiem żądane informacje nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Ponadto wnioskodawcę poinformowano, że w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Ł. nie prowadzi się żadnej dokumentacji statystycznej, wykazów czy innej dokumentacji dotyczącej monitoringu stosowanego w Areszcie Śledczym w Ł..
Na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2017 r. pełnomocnik skarżącego poparła skargę i wniosła o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącemu z urzędu, oświadczając, że koszty pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Skarga podlega oddaleniu.
Właściwość sądów administracyjnych w sprawach wniosków o udzielenie informacji publicznej wynika z przepisu art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.) - dalej jako: "u.d.i.p.", stanowiącego, że do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej jako: "p.p.s.a.". Stosownie do treści art. 3 § 1 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych (art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.).
Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii formalnych wskazać należy, że stosownie do treści art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. W przypadku skargi na bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej nie jest jednak konieczne uprzednie wzywanie do usunięcia naruszenia prawa (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2011r., sygn. akt I OSK 1991/12 i z dnia 24 maja 2006r., sygn. akt I OSK 601/05 oraz postanowienie z dnia 23 kwietnia 2010r., sygn. akt I OSK 646/10 dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Wobec powyższego skarga jest dopuszczalna i podlega merytorycznemu rozpoznaniu.