Dnia 19 kwietnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2013 roku sprawy ze skargi W. C. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1) zobowiązuje Wojewodę [...] do załatwienia sprawy wszczętej wnioskiem W. C. z dnia [...] w terminie 30 dni od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2) stwierdza, iż bezczynność Wojewody [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) wymierza Wojewodzie [...] grzywnę w kwocie 5.000 ( pięć tysięcy) złotych; 4) zasądza od Wojewody [...] na rzecz W. C. kwotę 100 ( sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
W dniu 18 listopada 2012r. W. C. złożył do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody [...] w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] o wywłaszczeniu i ustaleniu odszkodowania.
Skarżący wniósł o zobowiązanie Wojewody [...] do wydania decyzji w sprawie stwierdzenia nieważności opisanej decyzji, zobowiązanie do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego nie załatwienia sprawy w terminie i zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, iż w dniu 7 lipca 2011r. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji, w dniu 9 marca 2012r. organ poinformował, iż potraktował ten wniosek jako odwołanie w sprawie wszczętej na wniosek z dnia 19 kwietnia 1999r. rozstrzygniętej już decyzją urzędu wojewódzkiego z dnia [...]. Od tej decyzji, zdaniem organu, skarżący wniósł odwołanie w dniu 3 czerwca 1999r., odwołanie to nie zostało przekazane do organu II instancji w stosownym terminie i do tej pory nie zostało rozpatrzone. Rozpatrzenia wniosku wraz z odwołaniem miał dokonać Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. W dniu 3 sierpnia 2012r., po wezwaniu skarżącego do usunięcia naruszenia prawa z dnia 23 lipca 2012r., Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej skierował ponownie wniosek o stwierdzenie nieważności do Wojewody [...]. W piśmie z dnia 23 lipca 2012r. Minister zarzucił Wojewodzie [...] błędną interpretację wniosku jako odwołania, gdyż z jego treści jasno wynikało żądanie stwierdzenia nieważności decyzji z [...]. W dniu 16 sierpnia 2012r. skarżący złożył zażalenie na bezczynność Wojewody [...] do organu wyższego stopnia tj. Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, który pozostawił je dotychczas bez odpowiedzi. Przy czym pismem z dnia 24 sierpnia 2012r. wyjaśnień udzielił Wojewoda [...] wskazując, iż w dniu 22 sierpnia 2012r. odmówił Ministrowi Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności z powodu toczącego się od dnia 19 kwietnia 1999r. postępowania, na wniosek skarżącego i zrzucił złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności bez podstawy prawnej co uniemożliwiło wszczęcie postępowania. Z takim stanowiskiem organu skarżący nie zgadza się.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o oddalenie skargi.
W uzasadnieniu wskazał, iż wniosek skarżącego z dnia 7 lipca 2012r. przekazał wraz z odwołaniem w piśmie z dnia 9 marca 2012r., uznając, iż stanowi on kontynuację wcześniejszego wniosku strony z dnia 19 kwietnia 1999r. i winien być potraktowany jako złożony do sprawy będącej w toku, a podlegającej obecnie rozpatrzeniu przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. skarżący złożył do Ministra zażalenie na bezczynność Wojewody [...] wnosząc o wyznaczenie terminu rozstrzygnięcia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji z [...]. Odpowiadając na zarzuty skargi, z jaką skarżący wystąpił do sądu administracyjnego Wojewoda stwierdził, iż po wystąpieniu przez stronę z wnioskiem z dnia 7 lipca 2011r. podjął działania celem pozyskania akt sprawy, dokonując kolejnych czynności organ wyznaczył terminy załatwienia wniosku, które były konsekwentnie dochowywane, przy czym sprawa została wstępnie zakwalifikowana do grupy spraw szczególnie skomplikowanych, o których mowa w art. 35 § 3 k.p.a. Po zgromadzeniu akt organ stwierdził, iż pismem z dnia 19 kwietnia 1999r. skarżący wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji z [...]. Rozstrzygnięcie organu zapadło w dniu [...] i pismem z dnia 3 czerwca 1999r. strona złożyła od niego odwołanie, które nie zostało przekazane do organu II instancji i do tej pory nie zostało rozpatrzone. Wobec uczynionych ustaleń organ uznał, iż zasadnym jest przekazanie, na podstawie art. 133 k.p.a., w piśmie z dnia 9 marca 2012r. ww. odwołania do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, który prowadził postępowanie drugoinstancyjne. Wojewoda uznał bowiem, iż pomimo, że pismo z dnia [...] nie jest zatytułowane "decyzja" i nie posiada wszystkich wymienionych w art. 107 § 1 k.p.a. elementów, wskazuje jednak znamiona decyzji, i od tej decyzji, pismem z dnia 3 czerwca 1999r. strona złożyła odwołanie. Dalej organ wskazał, iż wraz z odwołaniem, na podstawie art. 65 k.p.a., przesłał wniosek z dnia 7 lipca 2011r. uznając, iż stanowi on kontynuację wniosku z dnia 19 kwietnia 1999r. i winien być potraktowany jako złożony do sprawy będącej w toku, a prowadzonej obecnie przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.