Dnia 26 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2019 roku sprawy ze skargi M. D. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa. a.bł.
Pismem z dnia 31 sierpnia 2018 r. M. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Starosty [...] w sprawie jego wniosku z dnia 23 marca 2018 r. o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę instalacji gazowej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego w A. ul. A 139 dz. 522/16. Skarżący wyjaśnił, że w dniu 11 maja 2018 r. wystąpił z ponagleniem na niezałatwienie sprawy w terminie. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] nr [...] stwierdził bezczynność Starosty [...] w załatwieniu wniosku skarżącego (1), stwierdził, że bezczynność nie miała charakteru rażącego (2), wyznaczył Staroście [...] dodatkowy termin załatwienia sprawy - 50 dni od daty otrzymania postanowienia (3), zarządził wyjaśnienie przyczyn bezczynności (4) oraz zarządził ustalenie osób winnych, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających przewlekłości w przyszłości (5). Następnie pismem z dnia 27 lica 2018 r. organ wszczął postępowanie o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę - tj. po 125 dniach od dnia złożenia wniosku. W związku z tym skarżący zarzucił organowi naruszenie prawa, tj. art. 7 k.p.a. przez brak podjęcia czynności niezbędnych do załatwienia sprawy, przez ustalenie w siedzibie organu informacji o legalności prowadzonej inwestycji budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego; art. 8 k.p.a. przez naruszenie zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej, art. 12 k.p.a. przez opieszałe działanie, art. 35 § 1-3 k.p.a. przez opieszałe działanie; art. 33 ust. 2 Prawa Budowlanego przez wezwanie strony do dostarczenia dokumentów wykraczających poza zakres wniosku o pozwolenie na budowę; art 33 ust.6 Prawa Budowlanego przez skierowanie wezwania do strony po 54 dniach, a nie w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku, art. 36 § 1 k.p.a. przez nie poinformowanie strony postępowania o niezałatwieniu sprawy w terminie miesięcznym od dnia złożenia wniosku, art 37 ust. 1 Prawa Budowlanego przez podważanie ważności decyzji Nr [...] z dnia [...] i decyzji Nr [...] z dnia [...]; art. 64 § 2 k.p.a. przez niezasadne zastosowanie przepisu. Zdaniem skarżącego wzywanie strony do przedłożenia oryginału dziennika budowy było niezasadne z uwagi na ważność decyzji o pozwoleniu na budowę 3 lata od dnia, w którym stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy niż 3 lata. Pierwotna decyzja Nr [...] z dnia [...] stała się ostateczna najwcześniej w dniu 15 września 2015r. W związku z tym na dzień złożenia wniosku o wydanie zamiennej decyzji o pozwolenie na budowę nie zachodziła przesłanka wynikająca z art. 37 ust. 1 Prawa Budowlanego. Na dzień sporządzenia pisma organ przekroczył ustawowy termin do wydania rozstrzygnięcia już o 81 dni. Biorąc powyższe pod uwagę skarżący stwierdził, że organ nie wydając rozstrzygnięcia sprawie, w terminach przewidzianych przepisami, rażąco naruszył prawo.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] stwierdził, że skarga na bezczynność jest niezasadne, gdyż dochował terminu wyznaczonego przez Wojewodę [...] postanowieniem Nr [...] z dnia [...].