Dnia 25 lipca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant st. sekr. sąd. p.o. asystenta sędziego Dominika Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2014 roku sprawy ze skargi S. M. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie prawidłowości wybudowania i użytkowania drogi gminnej 1. zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 24 sierpnia 2012 roku w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz S. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
S. M. zaskarżył do sądu administracyjnego bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie załatwienia wniosku skarżącego z 24 sierpnia 2012r. o wszczęcie postępowania w przedmiocie prawidłowości wybudowania drogi gminnej - ulicy A w B. oraz sposobu oddania jej do użytkowania.
Skarżący wyjaśnił, że na skutek wniesionego zażalenia na bezczynność organu, organ wyższego stopnia postanowieniem z dnia [...], nr [...], wyznaczył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. dodatkowy termin załatwienia sprawy poprzez wydanie aktu administracyjnego w terminie do dnia 1 lutego 2013r. Wyznaczony przez organ wyższego stopnia dodatkowy termin na załatwienie sprawy upłynął bezskutecznie. Po doręczeniu ww. postanowienia, organ nie podjął w sprawie żadnego rozstrzygnięcia, co ewidentnie dowodzi temu, że bezczynność organu ma miejsce w stopniu rażącym. Postępowanie w niniejszej sprawie trwa półtora roku, a zupełna bezczynność organu prowadzi do nieuzasadnionej niczym przewlekłości postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie.
Na tej podstawie skarżący wniósł o zobowiązanie organu do wydania w określonym terminie aktu administracyjnego, a także o stwierdzenie, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Dodatkowo skarżący wniósł o powiadomienie organu wyższego stopnia o mającym miejsce niedopuszczalnym naruszeniu prawa oraz o zasądzenie w trybie art. 200 powołanej ustawy od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. wyjaśnił, że przedmiotowy zakres postępowania należy do szczególnie skomplikowanych i wymaga do wydania prawidłowego rozstrzygnięcia zebrania niezbędnego materiału dowodowego. Niniejszą sprawę komplikuje okoliczność braku dokumentacji projektowej dla zakresu przedmiotowej inwestycji. W toku prowadzonego postępowania organ pozyskał jedynie cząstkowe dokumenty dotyczące procesu inwestycyjnego tj. pozwolenie na budowę nawierzchni ul. A wraz z okrawężnikowaniem i chodnika, protokoły przekazania placu budowy, czy też protokoły końcowych odbiorów robót nie stanowiące jednak ostatecznego zakończenia budowy przewidzianego ustawą Prawo budowlane.
Organ podkreślił również, że dodatkowo prowadzi odrębne postępowania w zakresie prawidłowości zabudowy konkretnych posesji oraz nielegalnej zabudowy ogrodzeniami posesji pasa drogowego przedmiotowej ul. A w B., podczas których organ ma możliwość uzyskania dodatkowych dowodów w niniejszym postępowaniu. Reasumując, brak kompletnej dokumentacji projektowej dotyczącej realizacji przedmiotowego obiektu, zawiłość prowadzonych postępowań w obszarze ul. A w B. utrudnia prowadzenie postępowania które powinno być rzetelnie wyjaśnione. Dodatkowo zawiłość, wielowątkowość prowadzonych postępowań z udziałem skarżącego, problemy kadrowe, finansowe oraz szeroki zakres kompetencji organu powodują, iż organ często staje przed problemem wyboru pilności podjęcia działań. W sytuacjach występującego zagrożenia zdrowia i życia w związku ze złym stanem technicznym obiektów w powiecie, organ podejmuje działania związane z usunięciem zagrożenia narażając się na bezczynność w postępowaniach z zakresu samowoli budowlanej. W celu wzbudzenia zaufania do władzy publicznej, organ podejmował próby wyjaśnienia tego problemu skarżącemu kilkakrotnie, rozumiejąc też jego niezadowolenie z działań organu i zasadność jego skarg.