Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 21 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. W. na bezczynność i przewlekłość postępowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie usług opiekuńczych oddala skargę.
Pismem z dnia 28 maja 2018 r. T. W. (dalej jako: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w zakresie rozpatrzenia wniosku z 23 stycznia 2018 r. (zatytułowanego jako "skarga") o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją ww. Kolegium z [...] kwietnia 2017 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z [...] stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania usług opiekuńczych. W treści skargi T. W. zarzuciła organowi (cyt.) "brak postanowień wg art. 149 k.p.a." Zaznaczyła, że (cyt.) "wezwanie do usunięcia bezprawia (...) złożono 9.04.2018 r."
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie jako bezzasadnej. Kolegium wyjaśniło, że po otrzymaniu pisma T. W. z 23 stycznia 2018 r. zawierającego żądanie wznowienie postępowania, pismem z 19 lutego 2018 r. wezwało skarżącą do sprecyzowania wniosku poprzez wskazanie podstawy wznowienia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie to doręczono skarżącej w dniu 22 lutego 2018 r. Skarżąca w zakreślonym terminie nie odpowiedziała na pismo, w związku z czym Kolegium pozostawiło wniosek jej bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 k.p.a., o czym poinformowało następnie skarżącą w piśmie z 22 marca 2018 r.
Powołując się na przytoczony wyżej stan faktyczny Kolegium uznało skargę za nieuzasadnioną.
Korzystając z uprawnienia przewidzianego w art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1302, dalej jako p.p.s.a.), Sąd rozpoznał niniejszą sprawę w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Obowiązujące przepisy nie zawierają definicji legalnych "bezczynności" i "przewlekłego prowadzenia postępowania". W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem stosownego aktu. Przewlekłość postepowania ma z kolei miejsce wówczas, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, a podejmowane przez niego działania nie charakteryzują się koncentracją, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. O przewlekłym prowadzeniu postępowania można mówić wówczas, gdy organowi można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut przeprowadzania czynności (w tym dowodowych), pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia lub pozornych.
Terminy załatwiania spraw administracyjnych zostały określone w art. 35 k.p.a. W świetle art. 35 § 1 k.p.a. - organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Zgodnie z § 2 niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ. Natomiast zgodnie z § 3 załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. Zgodnie zaś z § 5 do terminów określonych w przepisach poprzedzających nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania, okresu trwania mediacji oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo przyczyn niezależnych od organu.