Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 26 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. W. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w sprawie usług opiekuńczych oraz świadczeń na zaopatrzenie ortopedyczne oddala skargę.
Pismem z dnia [...] maja 2018 r. T. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w zakresie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] stycznia 2018 r. (zatytułowanego jako "skarga") o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją ww. Kolegium z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania usług opiekuńczych oraz świadczeń z przeznaczeniem na zaopatrzenie ortopedyczne. W treści skargi T. W. zarzuciła organowi (cyt.) "brak postanowień wg. Art. 149 k.p.a." Zaznaczyła, że (cyt.) wezwanie do usunięcia bezprawia (...) złożono [...].04.2018 r."
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie jako bezzasadnej. Kolegium wyjaśniło, że po otrzymaniu "skargi" T. W. z dnia [...] stycznia 2018 r. o wznowienie postępowania, pismem z dnia [...] lutego 2018 r. wezwało skarżącą do sprecyzowania wniosku poprzez wskazanie podstawy wznowienia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie to doręczono jej w dniu [...] lutego 2018 r. Skarżąca w zakreślonym terminie nie udzielił jednak żadnej odpowiedzi na wezwanie, w związku z czym Kolegium jej wniosek pozostawiło bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 k.p.a., o czym poinformowało następnie skarżącą w piśmie z dnia [...] lutego 2018 r.
Powołując się na przytoczony wyżej stan faktyczny Kolegium uznało skargę za nieuzasadnioną.
Korzystając z uprawnienia przewidzianego w art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej jako "p.p.s.a."), Sąd rozpoznał niniejszą sprawę w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2188 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Stosownie zaś do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
Obowiązujące przepisy nie zawierają definicji legalnych "bezczynności" i "przewlekłego prowadzenia postępowania". W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem stosownego aktu. Przewlekłość postepowania ma z kolei miejsce wówczas, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, a podejmowane przez niego działania nie charakteryzują się koncentracją, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy.