Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, (spr), Protokolant Referent Beata Basak, po rozpoznaniu w dniu 10 września 2004 sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie odmowy przyznania usług opiekuńczych. oddala skargę
Sygn.akt II SAB / Lu 16 / 04
U z a s a d n i e n i e
W dniu 4 maja 2004 r. Z. W. złożył skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zdaniem skarżącego Kolegium nie wykonało z urzędu wznowienia postępowania w sprawie usług opiekuńczych zakończonej decyzją znak : [...] oraz nie zastosowało art.154 § 1 i 2 do powyższej decyzji. W piśmie z dnia 19 sierpnia 2004 r. nazwanym " aneksem do skargi " skarżący szczegółowo opisał okoliczności mające jego zdaniem przemawiać za wznowieniem postępowania i zastosowaniem powołanego przepisu kpa.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, iż skarga dotyczy bezczynności Kolegium w sprawie zakończonej ostateczną decyzja tego organu z dnia [...] kwietnia 2000 r. nr SKO . [...] utrzymującą w mocy decyzję organu pomocy z dnia [...] marca 2000 r. nr [...] odmawiającą skarżącemu przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych. Wznowienie postępowania miałoby nastąpić z urzędu ze względu na istnienie zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego konieczność przyznania tego rodzaju świadczenia. W ocenie Kolegium trudno uznać zarzut skargi, że istnieje obowiązek wszczęcia postępowania z urzędu z jego inicjatywy, skoro jest to prawo organu, a obowiązek wówczas, gdy występuje przyczyna wznowienia. Postępowanie wznawia się , gdy ujawnione okoliczności faktyczne i dowody istotne dla sprawy są nowe, istnieją w dniu wydania decyzji ostatecznej i były nieznane organowi , który wydał decyzję. W czasie gdy Kolegium podejmowało decyzję, materiał dowodowy wskazywał jednoznacznie, iż skarżący ze względu na stan zdrowia nie wymagał opieki osób drugich. Oświadczenie lekarskie na które powołuje się skarżący zostało wydane w sześć miesięcy od dnia wydania decyzji ostatecznej. Kolegium nie uznało także zarzutu dotyczącego nie zastosowania art.154 kpa. Stwierdziło, iż postanowieniem przekazano w tej części wniosek skarżącego do rozpatrzenia właściwemu organowi. W konkluzji Kolegium stwierdziło, iż żaden akt administracyjnych wymieniony przez skarżącego nie może być przez Kolegium wydany. Z. W. nie służy też skarga na bezczynność Kolegium.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Należy podkreślić przede wszystkim , iż w przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji , gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie. Stąd też przedmiotem rozpoznania Sądu nie mogą być powołane w skardze argumenty dotyczące przesłanek wznowienia postępowania, ale wyłącznie okoliczności zwłoki organu w załatwieniu sprawy. Stosownie do art.147 kpa wznowienie postępowania następuje na żądanie strony lub z urzędu. Jedynie z przyczyny określonej w art.145 § 1 pkt.4 oraz 145a kpa wznowienie postępowania może nastąpić wyłącznie na żądanie strony. W przypadku stwierdzenia istnienia przesłanki wznowienia postępowania właściwy organ zobowiązany jest do wydania postanowienia w trybie art.149 § 1 kpa. Dopiero w toku postępowania przeprowadzonego po wydaniu postanowienia w tym trybie możliwe jest badanie czy przyczyna wznowienia rzeczywiście wystąpiła i jakie wynikają z tego skutki dla rozstrzygnięcia sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 1983 r ( sygn. akt SA/ Wr 6 / 83 GP 1983 , nr.24 ) uznał, iż wniesienie skargi na bezczynność organu uzasadnione jest nie tylko w przypadku niedotrzymania terminu załatwienia sporawy, ale także w przypadku odmowy wydania aktu, mimo istnienia w tym względzie ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził , że załatwienie sprawy nie wymaga wydania takiego aktu. Wyrażany jest zatem pogląd, iż z uwagi na obowiązek organu administracji dążenia do wykrycia prawdy obiektywnej zaistnienie przesłanek wymienionych w art.145 § 1 kpa obliguje organ do wznowienia postępowania z urzędu ( B Adamiak ,J. Borkowski Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz C.H Beck Warszawa 1996 str.645 i przytoczone tam odmienne stanowisko do którego skłania się Kolegium ). Nawet podzielając powyższe stanowisko brak jest podstaw , aby stwierdzić bezczynność organu w niniejszej sprawie. Zważyć bowiem należy ,iż Kolegium już raz rozpatrywało wniosek o wznowienie postępowania złożony przez skarżącego i decyzją z dnia [...] września 2003 r. znak SKO.[...] odmówiło wznowienia postępowania w sprawie zakończonej jego własną decyzją z dnia [...]kwietnia 2000 r. ( decyzję doręczono skarżącemu 8 października 2003 r. ). Nie ma zatem żadnych przesłanek przemawiających za wszczynaniem postępowania w tej samej sprawie z urzędu . Nie jest także zasadny zarzut nie rozpoznania wniosku o zmianę decyzji w trybie art. 154 kpa. Kolegium przedstawiło w tej kwestii pismo z dnia 6 sierpnia 2004r. znak SKO [...] informujące skarżącego w trybie art.36 kpa o ustaleniu terminu rozpatrzenia jego wniosku do dnia 15 września 2004r. Z tych względów skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U Nr 153, poz. 1270 ) skargę należało oddalić.