Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia SO del. Arkadiusz Mrowiec, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi T. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy w przedmiocie skargi z dnia 1 czerwca 2013 r. w sprawie usług opiekuńczych oddala skargę.
T. W. wniosła skargę na przewlekłość postępowania Wójta Gminy N. w przedmiocie przekazania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego pisma zatytułowanego "skarga" z dnia [...] czerwca 2013 r. dotyczącego usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc, że wskutek nieuzupełnienia przez skarżącą braków formalnych skargi pozostawił ją bez rozpoznania. Organ przedstawił jednocześnie sekwencję czynności, jakie podejmował w celu rozpoznania przedmiotowej skargi.
Organ wskazał, że w dniu [...] czerwca 2013 r. wpłynęła (datowana na 1 czerwca 2013 r.) skarga T. W. dotycząca decyzji Kierownika OPS w N. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] o odmowie przyznania pomocy w formie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.
Organ pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. wezwał T. W. do sprecyzowania wniosku zawartego w tej skardze pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania.
W dniu [...] czerwca 2013 r. T. W. odmówiła przyjęcia przedmiotowego wezwania, wobec czego organ w dniu [...] maja 2013 r. przesłał wnioskodawczyni pismo nr [...] o pozostawieniu skargi bez rozpoznania. T. W. odmówiła przyjęcia tego pisma w dniu [...] czerwca 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna, gdyż organ pierwszej instancji nie dopuścił się przewlekłości w przedmiocie przekazania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego skargi T. W. z dnia [...] czerwca 2013 r. dotyczącej wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.
Podstawą orzekania przez sąd administracyjny w sprawie skargi na przewlekłość jest przepis art. 149 § 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zgodnie z którym sąd administracyjny, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Stosownie do treści art. 12 § 1 k.p.a., organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Wyrażona w tym przepisie zasada szybkości i wnikliwości postępowania została skonkretyzowana w art. 35 k.p.a., którego § 1 stanowi, że organy administracji publicznej zobowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki, zaś § 3 określa terminy załatwiania spraw. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przewlekłość w prowadzeniu postępowania wystąpi wówczas, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, nie pozostając jednocześnie w bezczynności, a podejmowane przez ten organ czynności procesowe nie charakteryzują się koncentracją niezbędną w świetle art. 12 k.p.a., ustanawiającego zasadę szybkości postępowania, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje zatem wówczas, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia. Za postępowanie prowadzone przewlekle uznać należy postępowanie prowadzone w sposób nieefektywny poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 44; J. Drachal J. Jagielski, R. Stankiewicz. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, s. 69-70). Pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmuje zatem opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym.