Sprawa ze skargi Z. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w przedmiocie odwołania od decyzji dotyczącej odmowy przyznania usług opiekuńczych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Pawlos - Janusz, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 lutego 2015 r. sprawy ze skargi Z. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w przedmiocie odwołania od decyzji dotyczącej odmowy przyznania usług opiekuńczych I. oddala skargę; II. przyznaje [...] A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu kwotę 295, 20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym 55, 20 złotych (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/2

Z. W. wniósł w dniu [...]. skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w przedmiocie odwołania od decyzji dotyczącej odmowy przyznania usług opiekuńczych.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.

Kolegium wskazało, że w dniu [...]. wpłynęło odwołanie Z. W. z dnia [...]r. od decyzji z dnia 8 [...]., nr [...] wydanej z upoważnienia Wójta Gminy N. przez Specjalistę pracy socjalnej Ośrodka Pomocy Społecznej w N. o odmowie przyznania Z. W. usług opiekuńczych.

Postanowieniem z dnia [...]. Kolegium na podstawie art. 136 kpa zleciło organowi I instancji przeprowadzenie wywiadu środowiskowego z żoną wnioskodawcy T. W. w celu ustalenia sytuacji życiowej wnioskodawcy (z uwagi na odmowę kontaktu wnioskodawcy z organem).

W dniu [...]. Z. W. zwrócił się do Kolegium o usunięcie naruszenia prawa w sprawie dotyczącej jego odwołania z dnia [...].

W związku z tym, że Kolegium nie otrzymało niezbędnej dokumentacji od organu I instancji, postanowieniem z dnia [...]. Kolegium przedłużyło termin załatwienia sprawy do dnia [...]., o czym poinformowało wnioskodawcę.

Postanowieniem z dnia [...] Kolegium uznało wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z [...]. (data wpływu) za nieuzasadnione.

Następnie w dniu [...]. Z. W. ponownie zwrócił się do Kolegium z wezwaniem o usunięcie naruszenia prawa w sprawie jego odwołania z dnia [...] jednocześnie wnosząc o wyłączenie od udziału w postępowaniu członków Kolegium - Z. C. i K. A.. Postanowieniem z dnia [...]. Prezes Kolegium odmówił uwzględnienia wniosku.

Następnie decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze odwołanie skarżącego i utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...]. w przedmiocie odmowy przyznania Z. W. usług opiekuńczych.

Postanowieniem z dnia [...]. Kolegium uznało wezwanie z dnia [...]. za nieuzasadnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012r., poz.270), zwanej dalej P.p.s.a., kontrola działalności organów administracji sprawowana przez sądy w zakresie zgodności z prawem obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na przewlekłość organów. Z przewlekłością postępowania mamy do czynienia wówczas, gdy organ wprawdzie dokonuje czynności procesowych, ale w sposób nieefektywny bądź pozorny (por. J. Drachal, J. Jagielski, R. Stankiewicz w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. prof. R. Hauser, prof. M. Wierzbowski, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s. 70). O przewlekłości postępowania można mówić wówczas, gdy czas jego trwania przekracza rozsądne granice, przy uwzględnieniu terminowości i prawidłowości czynności podjętych przez organ, gdy postępowanie trwało dłużej niż to konieczne do wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (por. postanowienie NSA z dnia 21 grudnia 2010r., sygn. akt II GPP 5/10)

Strona 1/2