Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz,, Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak - sprawozdawca, Protokolant Referent Agnieszka Kocot, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2005 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej A. J. delegowanego do Prokuratury Apelacyjnej sprawy ze skargi S. B. na bezczynność Dyrektora Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa - Oddział Regionalny w przedmiocie renty strukturalnej oddala skargę.
W skardze do Sądu S. B. zarzucił bezczynność Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Oddział Regionalny, która polegała na pozostawieniu bez rozpoznania jego wniosku o przyznanie prawa do renty strukturalnej.
W uzasadnieniu stwierdził, że wystąpił z wnioskiem o przyznanie renty strukturalnej do kierownika Biura Powiatowego tejże Agencji, jednak nie został on rozpatrzony na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. Jednocześnie dodał, że jego zażalenie do Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji nie zostało w tej sprawie uwzględnione, a ponadto został pouczony o prawie złożenia skargi do sądu. Natomiast skutkiem powyższych rozstrzygnięć jest pozostawienie wniosku o rentę strukturalną bez rozpatrzenia. Zasadniczą w istocie przyczyną takiego stanowiska organów był brak podpisu jego małżonki , na formularzu wniosku o przyznanie renty, chociaż skarżący złożył wszelkie pozostałe dokumenty, które są niezbędne do ubiegania się o rentę strukturalną. Z kolei brak podpisu małżonki na formularzu wniosku nie narusza żadnego przepisu ustawowego w tym zakresie.
W odpowiedzi na skargę z dnia 4 kwietnia 2005 r. organ I instancji wystąpił o jej oddalenie .
Jednocześnie dodał, że pomimo błędnego wskazania przez skarżącego, że bezczynność dotyczy organu II instancji to w istocie właściwy w tej sprawie jest organ I instancji. Natomiast dalej podtrzymuje swoje stanowisko, że zawiadomił stronę skarżącą o pozostawieniu wniosku o przyznanie renty strukturalnej bez rozpoznania z powodu bezskutecznego upływu terminu do usunięcia jego braków formalnych tj. nie podpisania formularza wniosku przez współmałżonka. Następnie w kolejnej odpowiedzi na skargę z dnia 27 kwietnia 2005 r. już Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa , na którego bezczynność skarżący tj. S. B. złożył skargę, wystąpił o jej odrzucenie.
W uzasadnieniu podkreślił, że w świetle art. 37 k.p.a. wniesienie skargi do sądu na bezczynność dotyczy bezczynności organu I instancji a nie organu wyższego stopnia do którego zostało wniesione zażalenie, które po rozpatrzeniu nie uznał za zasadne.
Uczestniczący w rozprawie prokurator poparł skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna. Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że skarżący tj. S. B. złożył skargę na bezczynność organu II instancji tj. Dyrektora Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa - Oddział Regionalny, a nie Kierownika Biura Powiatowego Agencji, który jest właściwy miejscowo i rzeczowo w tej sprawie w I instancji. Natomiast z dyspozycji art. 37 § 1 k.p.a. także jednoznacznie wynika, że bezczynność dotyczy organu I instancji, który jest właściwy dla załatwienia przedmiotowej sprawy, a nie organu II instancji, który rozpatruje zażalenie na jego bezczynność i jego nie uwzględnił.
Dlatego też brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia skargi skarżącego na bezczynność w tej sprawie organu II instancji w świetle dyspozycji art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).
Z tych względów i na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 151 cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd oddalił skargę.