Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Starszy referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 marca 2015 r. sprawy ze skargi K. K. na bezczynność Komendanta Miejskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Komendanta Miejskiego do załatwienia wniosku K.K. z dnia 26 listopada 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że bezczynność Komendanta Miejskiego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Komendanta Miejskiego na rzecz K. K. kwotę 100 zł (sto złotych) kosztów postępowania.
K. K. w dniu 8 stycznia 2015 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Komendanta Miejskiego Policji w L. w sprawie rozpoznania wniosku z dnia 26 listopada 2014r. o udostępnienie informacji publicznej, tj. kart zdarzenia drogowego lub wydruku z systemu S. dotyczących wypadków i kolizji z udziałem rowerzystów w L. z okresu sierpień - listopad 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że żąda ww. informacji w nawiązaniu do artykułu pt. "Ogromne korki na Sowińskiego. Gdzie jest policja?!", który ukazał się w Gazecie Wyborczej, jak i akcji "Pieszy", oraz artykułu pt "Coraz więcej wypadków. Winni rowerzyści", który ukazał się w także w Gazecie Wyborczej. K. K. wniósł również o udzielenie informacji "Czy Policja prowadzi statystyki nakładanych mandatów? Jeśli tak to poprosił o udostępnienie ich statystyk za okres 10.2013-10.2014 z terenu miasta L. W skardze wskazał ponadto, że nie udzielenie ww. informacji stanowi naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i art. 4 w zw. z art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i że do dnia wniesienia skargi nie otrzymał żądanych informacji.
W odpowiedzi na powyższą skargę organ wniósł o jej oddalenie. Komendant wskazał, że w dniu 3 grudnia 2014 r. z poczty A. P. Lu Policja zostało nadane pismo stanowiące odpowiedź na skierowane zapytania. W związku z tym, że skarżący otrzymał odpowiedź organ nie dopuścił się bezczynności i skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Komendant dołączył informację, że w dniu 2 grudnia 2015 r. przesłano odpowiedź do K. K. na zły adres [...]., a następnie prawidłowo w dniu 15 grudnia 2015 r.
Następnie w piśmie z dnia 11 lutego 2015 r. K. K. wyjaśnił, że odpowiedź została wysłana na błędny adres e-mail. Wskazał, że prawidłowy jego adres to [...] i podniósł, że dalej żadnej odpowiedzi nie otrzymał. W odpowiedzi na powyższe pismo Komendant wskazał, że wiadomość wraz załącznikiem została ponownie przesłana na prawidłowy adres przed wniesieniem skargi w niniejszej sprawie, w związku z tym nie można mu zarzucić bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, sprawowaną pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie.
Wskazać należy, że ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. z 2014 r., poz. 782 ze zm.) określa informację publiczną bardzo szeroko, jako każdą informację w sprawach publicznych. Tak więc informacją publiczną jest treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, które na gruncie tej ustawy zostały zobowiązane do udostępnienia informacji, które mają walor informacji publicznej, treści wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej, związanych z nimi, bądź w jakikolwiek sposób ich dotyczących. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części ich dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich.