Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Referent Julita Kula, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 listopada 2013 r. sprawy ze skargi T. W. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie nierozpoznania wniosku z dnia 25 kwietnia 2013 r. dotyczącego pomocy na dożywianie I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym 55, 20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.
W skardze z dnia [...] maja 2013 r. T. W. zarzuciła bezczynność Wójta Gminy N. polegającą na nierozpoznaniu wniosku z dnia [...] kwietnia 2013 r. dotyczącego świadczenia na zakup żywności w ramach rządowego programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania".
W odpowiedzi na skargę Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w N., działający z upoważnienia Wójta Gminy N., wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, ewentualnie o oddalenie skargi z uwagi na jej bezzasadność. Organ wskazał, iż wniosek skarżącej z dnia [...] kwietnia 2013 r. został rozstrzygnięty decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] o odmowie przyznania wnioskowanego świadczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4. W pkt 1 § 2 art. 3 p.p.s.a. wymienione zostały decyzje administracyjne.
Z powołanych przepisów wynika, że sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na bezczynność, jeżeli sprawa podlega załatwieniu przez wydanie decyzji.
W rozpatrywanej sprawie wniosek T. W. o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej podlegał załatwieniu w drodze decyzji, o czym stanowi art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) w związku z art. 104 § 1 k.p.a.
Zatem, wbrew stanowisku organu wyrażonemu w odpowiedzi na skargę, zarzucona przez skarżącą bezczynność organu administracji objęta jest wynikającym z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. zakresem działania sądu administracyjnego i mogła być przedmiotem skargi.
Jednakże Wójt Gminy N. w przedmiotowej sprawie nie dopuścił się bezczynności.
Bezczynność organu administracji publicznej zachodzi bowiem wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ administracji publicznej nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności.
Z akt administracyjnych rozpoznawanej sprawy wynika, że skarżąca wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2013 r. zwróciła się do Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. o przyznanie świadczenia na zakup żywności w ramach rządowego programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania".
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w tym podjęciu kilku nieudanych prób przeprowadzenia ze skarżącą wywiadu środowiskowego, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w N., działając z upoważnienia Wójta Gminy N., decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] odmówił skarżącej przyznania wnioskowanego świadczenia.
Z powyższego wynika, iż Wójt Gminy N. nie dopuścił się bezczynności w rozpoznawanej sprawie. Organ administracji rozstrzygnął bowiem w przedmiocie wniosku skarżącej z dnia [...] kwietnia 2013 r., nie przekraczając przy tym miesięcznego terminu rozpoznania sprawy określonego w art. 35 § 3 k.p.a.
Z tych względów sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.
Rozstrzygnięcie w przedmiocie wynagrodzenia dla pełnomocnika z urzędu wydane zostało na podstawie art. 250 p.p.s.a. w związku z § 19 i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c/ rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
Mając na uwadze powyższe, sąd orzekł, jak w sentencji.