Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 lipca 2008 r. sprawy ze skargi J.S. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie spływu wód opadowych I. zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego do rozstrzygnięcia wniosku J. S. z dnia 10 grudnia 2007 r. w terminie jednego miesiąca od dnia zwrotu akt administracyjnych sprawy wraz z odpisem prawomocnego orzeczenia; II. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz J. S. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 4 kwietnia 2008 r. J. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie rozpatrzenia sprawy dotyczącej naruszenia przez hotel C. przepisów ustawy Prawo wodne poprzez podniesienie poziomu działek nr 34 i 35 o 3 m i pochylenie ich w kierunku posesji nr 20 bez odbioru wody deszczowej do kanalizacji. Ponadto zarzucił temu organowi nieudzielanie odpowiedzi na prośbę zawartą w pismach z dnia 10 grudnia 2007 r. i 17 stycznia 2008 r. o udostępnienie wyników kontroli z dnia 28 września 2007 r., podczas której stwierdzono liczne pęknięcia muru oporowego, budynku gospodarczego oraz domu.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nie ustosunkowując się do formułowanych w niej zarzutów wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż skarga jest bezzasadna. Organ opisując przebieg postępowania wskazał, iż dokonał kontroli na przedmiotowych działkach i pismem z dnia 23 listopada 2007 r. oraz z dnia 20 marca 2008 r. udzielił skarżącemu odpowiedzi wskazując, iż brak jest podstaw prawnych do podjęcia działań administracyjnych należących do kompetencji tego organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona, bowiem wszystkie przesłanki formalnoprawne określające stan bezczynności organu administracji publicznej zostały w niniejszej sprawie spełnione.
W myśl przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej "ppsa", kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4. Na podstawie tego przepisu skarga do sądu przysługuje więc w sprawach, w których są wydawane decyzje i postanowienia (pkt 1-3) oraz w tych sprawach, w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, określone w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy.
Rozważania w sprawie należy rozpocząć od wskazania, iż organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki (art. 35 § 1 k.p.a.) Użyte w tym przepisie wyrażenie "bez zbędnej zwłoki" oznacza, że sprawa ma być załatwiona tak szybko, jak to jest możliwe. Przy czym, nie później niż w ciągu miesiąca powinno nastąpić załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, zaś sprawy szczególnie skomplikowanej, nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania (art. 35 § 3 k.p.a.).
Ponadto w kontekście przedmiotowej sprawy zasadne jest odwołanie do art. 104 § 1 k.p.a., którego treść stanowi, że organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, iż podstawową formą rozstrzygnięcia sprawy (żądania wnioskodawcy) jest decyzja administracyjna, która jest wynikiem stosowania przez organ prawa. Organ administracyjny winien również pamiętać, iż jedynie konkretyzacja prawa w formie decyzji pozwala na korzystanie z należnych jednostce praw.