Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.), Protokolant St. sekr. sąd. Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi M. S.-P. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie scalenia gruntów oddala skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...]sierpnia 2003 r. (Nr rep. [...]) uchyliło w całości swoją decyzję z dnia [...]stycznia 2003 r. i utrzymało w mocy decyzję Zarządu Gminy z dnia [...] grudnia 2000 r.
Z pouczenia zawartego w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wynikało, że stronom przysługiwało prawo wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze . Zgodnie z tym pouczeniem w dniu 5 września 2003 r. skarżąca złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Jednak w dniu [...] września 2003 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało postanowienie o sprostowaniu powyższego pouczenia w ten sposób, że stwierdziło, iż na decyzję SKO może być wniesiona skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Zgodnie z tym nowym pouczeniem skarżąca wniosła skargę do NSA, jednak Sąd postanowieniem z dnia 9 lipca 2004 r. (sygn. akt II SA/Lu 1282/03) odrzucił skargę, stwierdzając, iż jest ona niedopuszczalna. W uzasadnieniu orzekł, że decyzja wydana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze z dnia [...] sierpnia 2003 r. jest decyzją wydaną przez organ pierwszej instancji, czyli służy od niej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 127 § 3 k.p.a. oraz w tym zakresie stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji.
Następnie w dniu 11 sierpnia 2004 r. skarżąca, tj. M. S.-P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego . W treści skargi podniosła podstawowy zarzut, że do dnia wniesienia skargi jej wniosek z dnia 5 września 2003 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy nie został przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrzony, co narusza art. 35 § 3 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wystąpiło o jej oddalenie. W jej treści stwierdziło, że postanowieniem z dnia [...] września 2004 r. (nr rep. [...]) sprostowało błędne pouczenie i merytorycznie rozpatrzyło wnioski stron o ponowne rozpatrzenie sprawy, bowiem decyzją z dnia [...]października 2004 r. (nr rep. [...]) utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2003r. (nr [...]).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że już po wniesieniu skargi do Sądu na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego tenże organ wydał postanowienie z dnia [...] września 2004 r. (nr rep. [...]) w którym biorąc pod uwagę wytyczne z postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 2004 r. (sygn. akt II SA/Lu 1282/03) zawarł w nim prawidłowe pouczenie. Wynika z niego, że prostuje się z urzędu oczywistą omyłkę w decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2003 r. (nr rep. [...]) sprostowaną postanowieniem z dnia [...] września 2003 r. (nr rep. [...]) w ten sposób, że ostatnie pięć wierszy decyzji z dnia [...]sierpnia 2003 r. otrzymuje następujące brzmienie:
"Od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku stosuje się odpowiednie przepisy dotyczące odwołań od decyzji." Następnie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało decyzję z dnia [...]października 2004 r. (nr rep. [...]) po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Oznacza to, że brak jest przesłanek do orzekania o bezczynności w przedmiotowej sprawie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zgodnie z dyspozycją art. 54 § 3 w związku z art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Ponadto strona nie wniosła w trybie art. 37 § 1 k.p.a. zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 § 3 i 36 k.p.a. przed wniesieniem skargi do Sądu. Dlatego też przedmiotem kontroli Sądu w tej sprawie była wyłącznie kwestia bezczynności właściwego organu, a nie kontrola zaskarżonej decyzji administracyjnej wydanej przez powyższy organ tj. Samorządowe Kolegium Odwoławcze .
Z tych względów i na podstawie art. 151 cyt. wyżej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł, jak w sentencji.