Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Grażyna Pawlos-Janusz Sędzia NSA, Wiesława Achrymowicz asesor WSA (spr.), Protokolant stażysta Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2004 sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych oddala skargę
W dniu 23 lutego 2004 r. Z.W. złożył skargę na bezczynność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, wywodząc nierozpoznanie skarg, jakie złożył w dniach: 11 kwietnia 2000 r., 27 kwietnia 2000 r. oraz 2 czerwca 2000 r., a w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego Nr "[...]" z dnia "[...]".
Do skargi dołączył kserokopię swego pisma z dnia 12 stycznia 2004 r., kierowanego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, w którym, z odwołaniem do trybu zażaleniowego, statuowanego unormowaniem art. 37 § 1 kpa, wskazywał na niezałatwienie przez właściwy organ administracji jego sprawy w terminie, gdy należało z urzędu wznowić postępowanie administracyjne w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", o której w skardze.
W kolejnym piśmie złożonym w sprawie sądowoadministracyjnej, tytułem uzupełnienia uzasadnienia skargi na bezczynność organu podał, iż w dniu 11 kwietnia 2000 r. skierował skargę do Wojewody na pierwszoinstancyjną decyzję z dnia "[...]"., przekazaną następnie Kierownikowi Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, wyczerpując jednocześnie drogę odwoławczą, w wyniku której Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia "[...]" utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję o odmowie przyznania odwołującemu się pomocy społecznej w zakresie specjalistycznych usług opiekuńczych. Następnie w dniu 27 kwietnia 2000 r. złożył kolejne pismo, kierowane do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, stanowiące w przekonaniu autora uzupełnienie skargi z dnia 11 kwietnia 2000 r. Z tych okoliczności wywodził stanowisko, iż w oparciu o wskazane skargi Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej miał obowiązek z urzędu wznowić postępowanie administracyjne, zakończone drugoinstancyjną decyzją z dnia "[...]" Samorządowego Kolegium Odwoławczego, powoływaną wyżej, a to na mocy art. 145 § 1 pkt 4 kpa i art. 235 kpa. W dalszej kolejności podnosił, że w dniu 2 czerwca 2000 r. skierował ponownie skargę do Urzędu Gminy na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", a otrzymaną w dniu 15 maja 2000 r., także przez organ pominiętą. Zarzucił, że organ rozpatrujący sprawę merytorycznie w pierwszej instancji uzyskał wadliwą opinię z Poradni Zdrowia Psychicznego i nie przedstawił organowi drugiej instancji wszystkich istotnych dokumentów, pomijając: zaświadczenie lekarskie z dnia 24 sierpnia 1999 r., jadłospis z dnia 19 lutego 2000 r., wywiad z dnia 20 grudnia 1999 r. i z dnia 16 marca 2000 r. oraz załączniki do wniosków składanych w dniu 3 listopada 1999 r., 5 listopada 1999 r., dwa 10 listopada 1999 r., 7 stycznia 2000 r., gdy błędnie odwołał się do opinii lekarskiej, wskazując na treść zaświadczenia z dnia 3 marca 2000 r. Przytoczone okoliczności, zdaniem skarżącego, nakładały na właściwy organ obowiązek wznowienia postępowania administracyjnego z urzędu na mocy art. 145 § 1 pkt 5 kpa.
W odpowiedzi na skargę, Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej wnosił o jej oddalenie. Wskazał, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia "[...]", odmówiło skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania administracyjnego z odmową wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją tegoż organu z dnia "[...]" o numerze "[...]", odmawiającą przyznania pomocy społecznej w zakresie specjalistycznych usług opiekuńczych.