Sprawa ze skargi na bezczynność Inspektora Nadzoru Budowlanego w sprawie samowoli budowlanej 1. zobowiązuje Inspektora Nadzoru Budowlanego do załatwienia wniosku skarżącego z dnia "[...]", 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 3. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4. nie wymierza organowi grzywny, 5. zasądza od Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego J. H. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant referent Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2016 r. sprawy ze skargi J. H. na bezczynność Inspektora Nadzoru Budowlanego w sprawie samowoli budowlanej 1. zobowiązuje Inspektora Nadzoru Budowlanego do załatwienia wniosku skarżącego z dnia "[...]", 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 3. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4. nie wymierza organowi grzywny, 5. zasądza od Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego J. H. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 31 maja 2016 r. J. H. wywiódł skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlaneg zarzucając organowi brak załatwienie wniosku skarżącego z dnia 4 kwietnia 2016 r. w terminie przewidzianym w art. 35 K.p.a., uchylanie się od podjęcia działań przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w odniesieniu do samowolnego, wbrew przepisom prawa, prowadzenia budowy budynku jednorodzinnego przy ul. A w A przez inwestorów: R. G. i L. G. - po wydanym wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w dniu 24 marca 2016 r. sygn. akt: II SA/Ol 320/15.

Skarżący wniósł o zobowiązanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego do niezwłocznego dokonania czynności mających na celu doprowadzenie do zgodności z prawem działań inwestorów w związku z wydanym wyrokiem WSA w Olsztynie z dnia 24 marca 2016 r., stwierdzenie że organ dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, ukaranie organu grzywną, zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi J. H. wskazał, że dnia 24 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem w sprawie o sygnaturze akt II SA/Ol 320/15 uchylił (miedzy innymi) decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" zmienioną postanowieniem z dnia "[...]", zatwierdzającą R. G. i L. G. projekt budowlany zamienny uwzględniający zmiany wynikające z dotychczas wykonywanych robót budowlanych w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej przy ul. A i udzielającą pozwolenia na wznowienie robót.

Skarżący argumentował, że zgodnie z art. 152 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie uwzględnienia skargi na akt lub czynność, nie wywołują one skutków prawnych do chwili uprawomocnienia się wyroku, chyba że sąd postanowi inaczej.

Pomimo wydanego ww. wyroku przez WSA w Olsztynie (nieprawomocny), inwestorzy przez cały czas prowadzą budowę domu mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. A w A.

Skarżący podniósł, że pismem z dnia 4 kwietnia 2016 r. zawnioskował do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego o podjęcie stosownych działań w związku z prowadzeniem robót budowlanych przy budowie domu jednorodzinnego przy ul. A wbrew przepisom prawa w związku z wydanym wyrokiem WSA w Olsztynie w dniu 24 marca 2016 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego do dnia dzisiejszego nie podjął w przedmiotowej sprawie żadnych działań. W piśmie z dnia 28 kwietnia 2016 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlaneg poinformował natomiast skarżącego, że: "nie może podjąć czynności administracyjnych w opisywanej sprawie, ponieważ decyzje organu I i II instancji dotyczące budynku mieszkalnego przy ul. A w A są ostateczne".

W ocenie J. H. PINB uchylając się od podjęcia działań w przedmiotowej sprawie, akceptuje łamanie prawa przez inwestorów budynku przy ul A (bezprawne prowadzenie budowy), ignoruje wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 marca 2016 r., który skutkuje, że zastosowanie mają przepisy art. 152 § 1 ustawy p.p.s.a. i obecnie nie może podlegać wykonaniu decyzja zatwierdzająca projekt budowlany zamienny i zezwalająca na wznowienie robót przy budowie budynku przy ul. A.

Strona 1/4