Sprawa ze skargi M. M. na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 maja 2019 r. sprawy ze skargi M. M. na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1) umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu, 2) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, 3) stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4) oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez M. M. (zwanego dalej także skarżącym) jest bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w sprawie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Decyzją z dnia 6 grudnia 2018 r., nr [...], Burmistrz Nysy odmówił skarżącemu przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad żoną E. M.

W dniu 10 stycznia 2019 r. (data wpływu) organ pierwszej instancji przekazał do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu odwołanie M. M. od powyższej decyzji wraz z aktami sprawy.

Pismem z dnia 6 lutego 2019 r. Kolegium, na podstawie art. 36 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie K.p.a., przedłużyło termin rozpoznania sprawy z odwołania skarżącego do 29 marca 2019 r. Jako przyczynę zwłoki organ wskazał trudności organizacyjne wynikające ze zbyt dużego wpływu spraw w stosunku do obsady kadrowej Kolegium.

Pismem z dnia 16 lutego 2019 r. (21 luty 2019 r. - data wpływu do organu) skarżący wniósł do Kolegium - na podstawie art. 37 K.p.a. - ponaglenie. Skarżący domagał się stwierdzenia bezczynności i przewlekłości w prowadzeniu postępowania oraz niezwłocznego wydania decyzji w związku z jego odwołaniem z dnia 17 grudnia 2018 r. Ponadto skarżący wnioskował o wyjaśnienie przyczyn tego stanu rzeczy i ustalenie osób winnych.

W dniu 21 lutego 2019 r. - zarządzeniem Prezesa Kolegium - wyznaczono skład orzekający w przedmiotowej sprawie.

W dniu 22 lutego 2019 r. odbyło się posiedzenie niejawne, na którym zespół orzekający Kolegium postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.

Pismem z dnia 24 lutego 2019 r. (28 luty 2019 r. - data wpływu do Kolegium) M. M., powołując się na art. 3 § 2 pkt 8, art. 50 § 1, art. 52 § 2, art. 54 § 1 oraz art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniósł skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu. Skarżący zarzucił organowi naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 K.p.a., przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu. Na podstawie powyższych zarzutów skarżący wniósł o: 1) zobowiązanie organu odwoławczego do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt temu organowi; 2) dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga; 3) zobowiązanie organu do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie; 4) orzeczenie, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, mimo że będą podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, jeśli taki zostanie wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu; 5) wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy; 6) zasądzenie kosztów postępowania. Uzasadniając skargę skarżący opisał przebieg dotychczasowego postępowania i podniósł, że od momentu złożenia odwołania Kolegium nie wydało stosownej decyzji. Tym samym organ naruszył podstawowe zasady K.p.a. dotyczące terminów załatwienia sprawy. Dalej, odwołując się do szeregu orzeczeń sądów administracyjnych, skarżący dowodził, że trudności organizacyjne, w tym braki kadrowe są problemem Kolegium od wielu lat i nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla przedłużenia terminu do rozpatrzenia odwołania. W ocenie skarżącego, przekroczenie przez Kolegium 30-dniowego terminu załatwienia sprawy, już po raz drugi w okresie kilku miesięcy, powoduje, że zachodzi w sprawie bezczynność organu, ponieważ sprawa nie została załatwiona poprzez wydanie decyzji. Zdaniem M. M., bezczynność i przewlekłość działania organu odwoławczego są ewidentne, co sprawia, że skarżący i jego rodzina, a przede wszystkim będąca pod jego opieką osoba niepełnosprawna, ponoszą konsekwencje tych przedłużających się nieprzepisowych działań. Ponadto, wskazując na liczne orzeczenia sądów dotyczące przewlekłości postępowania, skarżący podniósł, że postawa Kolegium jest sprzeczna z interesem społecznym i słusznym interesem strony. W związku z tym - w ocenie skarżącego - za uzasadnione należy uznać zobowiązanie Kolegium do ukarania pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie.

Strona 1/7