Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. z siedzibą w [...] na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań 1) stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, 2) stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) wymierza Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Opolu grzywnę w kwocie 500 (pięćset) złotych, 4) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz A Sp. z o. o. z siedzibą w [...] kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 i art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z pózn. zm.), firma A Sp. z o.o. z siedzibą w [...], pismem z dnia 31 marca 2014 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu. W skardze zarzuciła organowi naruszenie następujących przepisów:
- art. 35 § 3 i art. 36 K.p.a. przez niezałatwienie sprawy w terminie miesięcznym;
- art. 36 K.p.a. poprzez spóźnione zawiadomienie strony o niezałatwieniu sprawy w terminie oraz brak podania przyczyny zwłoki;
- art. 12 i art. 35 § 1 K.p.a. poprzez rażące naruszenie zasady szybkości postępowania;
- art. 153 w związku z art. 141 § 4 P.p.s.a. z uwagi na zignorowanie oceny prawnej i brak wykonania wskazań co do dalszego postępowania, wyrażonych w wyrokach: WSA w Opolu z dnia 21 lutego 2012 r., o sygn. akt II SA/Op 404/11 oraz NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., o sygn. akt II OSK 1528/12, mocą którego oddalano skargę kasacyjną SKO przeciwko ww. wyroki WSA;
- art. 7 K.p.a. oraz art. 417 i art. 417¹ § 3 Kodeksu cywilnego poprzez bezprawne i uporczywe działania oraz zaniechania mające na celu przedłużenie procedury administracyjnej w celu maksymalnego opóźnienia wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji, pomimo posiadania przez organ dokumentacji, a takie działanie naraża skarżącą na znaczną szkodę, polegającą na ponoszeniu stałych kosztów związanych z rozwojem inwestycji w czasie.
W związku z powyższymi zarzutami dotyczącymi przewlekłego postępowania odwoławczego skarżąca wniosła o wymierzenie organowi grzywny oraz stwierdzenie, że przewlekłość nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa i o zasądzenie kosztów postępowania. Skarżąca wnioskowała również o wyjaśnienie przyczyn niezałatwienia sprawy w terminie, nieinformowania strony o podejmowanych w sprawie czynnościach, doręczenia stronie decyzji SKO w dniu 24 stycznia 2014 r, tj. dwa miesiące po dacie jej wydania. We wnioskach zawarła także żądanie ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie. W obszernym uzasadnieniu skargi skarżąca akcentowała, iż jako inwestor, w dniu 29 kwietnia 2009 r. złożyła do Wójta Gminy Olszanka wniosek o wydanie decyzji środowiskowej dla wnioskowanej inwestycji. Decyzją z dnia 26 maja 2010 r. Wójt określił środowiskowe uwarunkowania. W wyniku wniesionego odwołania, organ pierwszej instancji przekazał - za pismem z dnia 15 czerwca 2010 r. - odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu. Rozpatrując odwołanie, dopiero w dniu 26 kwietnia 2011 r. Kolegium wydało decyzję nr [...], którą uchyliło decyzję Wójta i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, tj. w trybie art. 138 § 2 K.p.a. W ocenie skarżącej, na tym etapie postępowania odwoławczego doszło już do przewlekłości, bowiem Kolegium prawie po roku czasu od otrzymania odwołania wraz z aktami sprawy wydało ww. decyzję kasacyjną. W tym okresie Kolegium przesłało do skarżącej aż siedem (7) zawiadomień o niedochowaniu terminu załatwienia sprawy, przy czym wskazywano w nich w sposób lakoniczny na przyczynę zwłoki np. konieczność uzupełnienia materiału dowodowego (4), trudności organizacyjne, czy też z uwagi na możliwość zapoznania się z zebranymi dowodami. Skarżąca podniosła, że w niektórych zawiadomieniach nie wskazano także terminu załatwienia sprawy, np. z dnia 14 lipca 2010 r.