Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 maja 2016 r. sprawy ze skargi A. N. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji w sprawie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu 1) umarza postępowanie sądowoadministracyjne w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu, 2) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, 3) stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 4) wymierza Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Opolu grzywnę w kwocie 500 (pięćset) złotych, 5) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącej A. N. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 9 marca 2016 r. A. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu w załatwieniu odwołania od decyzji Wójta Gminy Lubsza dotyczącej indywidualnego zjazdu na posesję z drogi gminnej, zarzucając naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 K.p.a. przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu.
Skarżąca domagała się:
1) zobowiązania organu do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt organowi,
2) dokonania kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga,
3) zobowiązania Kolegium do ukarania pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie,
4) orzeczenia, czy bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa,
5) wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.,
6) zasądzenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. złożyła do Kolegium odwołanie od decyzji Wójta Gminy Lubsza z dnia 18 sierpnia 2015 r. Pismem z dnia 5 października 2015 r. została poinformowana przez organ o przedłużeniu terminu do rozpatrzenia sprawy do dnia 30 listopada 2015 r. W wyznaczonym terminie, z naruszeniem art. 35 § 1 K.p.a., odwołanie nie zostało jednak rozpatrzone, ani nie poinformowano o dalszym przedłużeniu postępowania, wobec czego w dniu 21 stycznia 2016 r. skarżąca na podstawie art. 37 § 1 K.p.a. wezwała organ do usunięcia naruszenia odwołania i do dnia wniesienia skargi organ pozostawił wezwanie bez odpowiedzi, podobnie, jak kolejne wezwanie z dnia 9 marca 2016 r.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o oddalenie skargi. W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że odwołanie skarżącej wpłynęło w dniu 9 września 2015 r., a po poinformowaniu, że sprawa nie zostanie załatwiona w ustawowym terminie, wyznaczono równocześnie dzień 30 listopada 2015 r. jako nowy termin jej załatwienia. Posiedzenie niejawne, na którym załatwiono przedmiotową sprawę odbyło się w dniu 27 listopada 2015 r. Kolegium podniosło, że tym samym od dnia 27 listopada 2015 r., a zatem również w dacie wniesienia skargi, nie pozostawało w bezczynności w związku z odwołaniem wniesionym przez A. N. Faktu tego nie zmienia okoliczność, że decyzja zapadła na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 listopada 2015 r. podlega wysłaniu do strony dopiero po sporządzeniu jej pisemnego uzasadnienia. Kolegium podniosło, że datą wydania decyzji przez organ kolegialny jest dzień podpisania jej przez ostatniego członka składu orzekającego. Zapadła w sprawie decyzja jest opatrzona datą 27 listopada 2015 r., przy czym protokół z posiedzenia niejawnego potwierdza, że właśnie w tym dniu odbyło się posiedzenie niejawne, na którym skład orzekający uzgodnił treść decyzji opartej o przepis art. 138 § 2 K.p.a. Oznacza to, że do wydania decyzji doszło właśnie w tym dniu. Poza tym Kolegium zwróciło uwagę, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym akceptowany jest pogląd, że przepisy K.p.a. nie utożsamiają wydania decyzji z jej doręczeniem. Nie można więc uznać, że w okresie pomiędzy datą sporządzenia decyzji a momentem jej zakomunikowania stronie sprawa nie została zakończona. Ponadto Kolegium zaakcentowało, że wniesiona przez A. N. skarga dotyczy zarówno przewlekłości, jak i bezczynności, przy czym wezwania do usunięcia naruszenia prawa, zawarte w pismach z dnia 21 stycznia i z dnia 9 marca 2016 r., odnoszą się jedynie do bezczynności Kolegium. Oznacza to, że skarga, w zakresie w jakim dotyczy przewlekłości postępowania, nie została poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, co jest formalnym warunkiem skuteczności skargi w świetle art. 52 § 1 P.p.s.a.