Dnia 15 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Izabela Paluszyńska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 15 stycznia 2016 roku sprawy ze skargi [...] Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na bezczynność Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę gminną I. zobowiązuje organ: Wojewodę Wielkopolskiego do rozpoznania odwołania od decyzji Starosty [...] z [...] czerwca 2015 roku znak: [...] w terminie 1 miesiąca od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem, II. stwierdza, że bezczynność w zakresie nie rozpoznania odwołania od decyzji Starosty [...] z [...] czerwca 2015 roku znak: [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz Skarżącego kwotę 100,- zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] września 2015 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej jako Spółka, Skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego, skargę na bezczynność Wojewody w sprawie administracyjnej dotyczącej ustalenia wysokości odszkodowania za działkę gruntu, która z mocy prawa przeszła na własność Gminy [...]. Spółka wniosła o rozpoznanie sprawy w terminie uproszczonym.
Z uzasadnienia skargi wynika, że Starosta [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] ustalił na rzecz Spółki odszkodowanie za działkę gruntu przejętą przez Gminę [...] (dalej jako Gmina) pod drogę publiczną gminną. Spółka napisała, że Gmina wniosła odwołanie od wskazanej decyzji; Starosta, przy piśmie z dnia [...] lipca 2015 r., przekazał Wojewodzie Wielkopolskiemu odwołanie Gminy, wraz z aktami sprawy. Organ wyższej instancji do dnia wniesienia skargi nie rozpoznał sprawy, a jedynie pismem z dnia [...] września 2015 roku wskazał datę 30 listopada 2015 roku jako termin załatwienia sprawy, oraz uzasadnił, iż termin ten wynika wyłącznie z dużej ilości prowadzonych spraw.
Spółka podniosła, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, wskazanie przez organ w zawiadomieniu o przesunięciu terminu rozpoznania sprawy, że ze względu na dużą liczbę prowadzonych postępowań wniosek strony nie może zostać rozpoznany w terminie, nie tylko nie wskazuje na to, że zwłoka nastąpiła z przyczyn niezależnych od organu ale wręcz jednoznacznie dowodzi naruszenia zasad rozpoznawania spraw administracyjnych (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SAB/GI 10/13). Sąd ten orzekł, że "zabezpieczenie należytej obsady kadrowej zapewniającej terminowe załatwianie spraw administracyjnych należy do obowiązków organu. Samo li tylko powiadomienie o przesunięciu terminu rozpoznania sprawy nie powoduje, że zwłoka w stosunku do terminów kodeksowych przestaje istnieć i samo przez się nie wyłącza zarzutu bezczynności organu bądź przewlekłości prowadzonego przezeń postępowania. Wskazane przez organ przyczyny zwłoki, jak i poprawność ustalenia nowego terminu rozpoznania sprawy podlegają ocenie zarówno organu wyższego stopnia (w razie zażalenia na bezczynność), jak i sądu." Spółka podkreśliła, że sama czynność zawiadomienia strony postępowania o nowym terminie załatwienia sprawy nie usprawiedliwia nie działania organu, bowiem istotna jest przyczyna zwłoki (wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 2043/05), oraz, że okoliczności zwalniające organ administracji z zarzutu bezczynności muszą mieć charakter prawny, proceduralny, a nie faktyczny. Od obowiązku tego nie zwalniają tzw. trudności obiektywne: brak etatów czy środków pieniężnych (wyrok NSA z dnia 21 grudnia 1999 r. sygn. akt V SAB 147/99).
Spółka zarzuciła Wojewodzie, że do dnia wniesienia skargi nie podjął żadnych czynności w sprawie, poza zawiadomieniem o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy, w sytuacji, gdy nie istnieją żadne prawne okoliczności zwalniające ten organ z obowiązku wskazanego w przepisie art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej kpa). Nadto zarzuciła Wojewodzie, że poprzez wskazanie nowego, trzymiesięcznego terminu załatwienia sprawy, organ II instancji naruszył przepis art. 35 § 3 kpa, albowiem ustawodawca dla postępowania odwoławczego określił miesięczny termin załatwienia sprawy od dnia otrzymania odwołania, po którym to terminie, każdorazowo, w przypadku niezałatwienia sprawy organ administracji publicznej zobowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazać nowy termin załatwienia sprawy.