Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska /spr/ Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 lipca 2019 r. sprawy ze skargi H. M. na bezczynność Wojewody w przedmiocie wznowienia postępowania I. stwierdza bezczynność Wojewody, II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. umarza postępowanie w przedmiocie zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu, IV. w pozostałym zakresie skargę oddala, V. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę [...]- zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
H. M. (zwana dalej skarżącą lub stroną) działając przez zawodowego pełnomocnika pismem z dnia 11 marca 2019 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Wojewody w sprawie zainicjowanej wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] Skarżąca wskazała, że w przypadku uznania przez Sąd, iż Wojewoda nie pozostaje bezczynny wnosi skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę.
W skardze zawarto wnioski o: przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości [...] zł (słownie: sześć tysięcy złotych [...]) oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Skarżąca podała, że Wojewoda dopuścił się obrazy art. 7, art. 8 § 1, art. 12, art. 35 § 1 w związku z art. 37 § 1 oraz art. 36 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 poz. 2096, z późn. zm., zwanej dalej "k.p.a."), a naruszenie powyższych przepisów polega w szczególności na:
- niezasadnie długim czasie rozpatrywania sprawy, postępowanie wznowieniowe trwa już ponad 4 miesiące, a zgodnie z art. 35 § 3 k.p.a. winno trwać miesiąc;
- niepodejmowaniu żadnych czynności w sprawie;
- nieinformowaniu strony postępowania o powodach przedłużania terminu rozpatrzenia sprawy oraz niewskazaniu nowego terminu załatwienia sprawy.
W motywach skargi podano, że Wojewoda ostateczną decyzją z [...] czerwca 2018 r., znak [...] odmówił skarżącej udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium [...].
Pismem opatrzonym datą 31 października 2018 r. (wniesionym w tym samym dniu), p. [...] wniosła o wznowienie prowadzonego postępowania z uwagi na fakt, że bez swojej winy nie brała udziału w postępowaniu, z tego względu, że organ wysyłał korespondencję w sprawie na nieprawidłowy adres.
Do dnia wniesienia skargi tj. od ponad 4 miesięcy skarżąca nie otrzymała żadnego pisma w sprawie wznowieniowej, nie została zawiadomiona o przyczynach niezałatwienia sprawy w przewidzianych prawem terminach, podobnie jak organ nie zawiadomił jej o nowym terminie załatwienia sprawy. Powyższe okoliczności świadczą w ocenie strony, że Wojewoda pozostaje w bezczynności. Uzasadniając wniosek o przyznanie kwoty [...]zł skarżąca wskazała, że bezczynność organu spowodowała u niej krzywdę oraz niedogodność, którą wnioskowana suma ma uzasadniać. Pomimo licznych monitów organ ignoruje wnioski o pilne rozpoznanie sprawy, nie podejmując jednocześnie żadnych czynności zmierzających do rozpoznania sprawy a pracownicy organu są zdziwieni, iż taki wniosek został w ogóle złożony i informują "iż sprawa jest w toku". Bezczynność powoduje u niej stres albowiem nie zna ona swojego statusu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. czy przebywa w Polsce legalnie, czy nie, ma problemy z zatrudnieniem. Bezczynność organu generuje również po jej stronie dodatkowe koszty, takie jak koszty połączeń telefonicznych, czy też opłaty za wysyłaną w sprawie korespondencję, wynagrodzenie pełnomocników, których to kosztów nie musiałaby ponosić, gdyby organ załatwił sprawę w przewidzianym prawie terminie.