Dnia 3 grudnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 3 grudnia 2020 roku sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Wojewody w przedmiocie świadczenia wychowawczego i rodzicielskiego I. umarza postępowanie w zakresie załatwienia wniosku skarżącej z dnia [...] stycznia 2018 roku, II. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności i przewlekłości w prowadzeniu postępowania, III. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. zasądza od Wojewody na rzecz Skarżącej kwotę [...]- zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania, V. w pozostałej części skargę oddala.
W dniu [...].01.2018 r. A. B. złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej w [...] wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy [...] na dziecko drugie wraz z załącznikami.
W dniu [...].02.2018 r. A. B. złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej w [...] wniosek o ustalenie prawa do świadczenia rodzicielskiego w związku z urodzeniem dziecka K. B..
Dokumentacja wnioskowa została przekazana przez Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] do Wojewody celem rozpoznania merytorycznego pismami z dnia [...]12018 r. oraz [...] lutego 2018 r.
Wojewoda, w celu uzyskania pełnej informacji o podleganiu ojca dziecka ustawodawstwu z tytułu wykonywania działalności na własny rachunek, zwrócił się do ZUS o udzielenie informacji pismami datowanymi [...].03.2019 r., [...].06.2019 r., oraz [...].01.2020 r., [...].04.2020 r. i [...].09.2020 r. Sytuacja rodziny wnioskodawczyni w czasie od [...].01.2018 r. do [...].09.2018 r. (czas rozpatrywania wniosku o świadczenie wychowawcze) oraz w czasie od [...].01.2018 r. do [...].01.2019 r. (okres 52 tygodni od urodzenia dziecka, objęty wnioskiem o świadczenie rodzicielskie) była o tyle złożona, że matka była aktywna zawodowo na terenie Polski i mieszkała z dziećmi w Polsce, ojciec prowadził działalność gospodarczą na terenie Polski oraz na terenie [...].
W dniu [...].01.2020 r. A. B. złożyła ponaglenie w sprawie rozpatrzenia wniosku o ustalenie prawa do świadczenia rodzicielskiego oraz świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy [...].
Pismem z dnia [...].08. 2020 r. pełnomocnik A. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność i przewlekłość Wojewody w postępowaniu o ustalenia prawa do świadczenia rodzicielskiego oraz wychowawczego i wniósł o:
1) stwierdzenie, że organ administracyjny dopuścił się bezczynności oraz przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego i to z rażącym naruszeniem prawa,
2) nakazanie zakończenia postępowania administracyjnego w oznaczonym przez Sąd terminie,
3) zasądzenie na rzecz skarżącej, od organu administracyjnego, zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.
W ocenie skarżącej, Wojewoda prowadząc przedmiotowe postępowanie dopuścił się zarówno bezczynności w rozumieniu art. 37 § 1 pkt 1) k.p.a., jak i przewlekłego prowadzenia sprawy stosownie do treści art. 37 § 1 pkt 2) k.p.a. Załatwienie objętej skargą sprawy, powinno nastąpić w ogólnym terminie wynikającym z treści art. art. 35 § 3 k.p.a., a zatem postępowanie powinno zostać zakończone w terminie 2 miesięcy od złożenia wniosku. Termin ten nie został zachowany. Organ administracyjny nigdy nie informował skarżącej o niezałatwieniu sprawy w terminie ustawowym oraz o nowym terminie zakończenia postępowania. Organ administracyjny nie zakończył sprawy w, 2 miesięcznym terminie ustawowym. Zapewnienie finansowego wsparcia w wychowaniu dziecka powinna być ona załatwiona ze szczególną terminowością, aby urzeczywistnić cel wnioskowanych świadczeń. W tym kontekście pełnomocnik skarżącej zauważył, że od przekazania sprawy organowi administracyjnemu organ nie podjął niezwłocznie czynności zmierzających do załatwienia sprawy. Mimo ustawowego, dwumiesięcznego, terminu do zakończenia postępowania, organ przez rok nie podjął żadnej czynności w sprawie. Pierwszym działaniem w postępowaniu było skierowanie w dniu [...].3.2019 r. pisma do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych po piśmie pełnomocnika skarżącej z dnia [...].2.2019 r. Organ administracyjny skierował następnie ponowne pismo do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...].6.2020 r. Uzyskanie odpowiedzi na to pismo nie było jednak należycie monitowane. Organ nie podjął przez kolejne pół roku żadnych działań, aby otrzymać konieczne dokumenty i informacje. Dopiero złożenie przez skarżącą ponaglenia z dnia [...].1.2020 r. doprowadziło do kolejnej aktywności organu, który bezpośrednio po otrzymaniu ponaglenia, a przed jego przekazaniem organom wyższego stopnia, wystosował trzecie pismo do organu rentowego z dnia [...].1.2020 r. W toku sprawy miał zatem miejsce kolejny okres braku aktywności organu i jakichkolwiek działań zmierzających do zakończenia postępowania. Kolejne pismo do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, organ administracyjny wystosował po rozpoznaniu ponaglenia, ;w dniu [...].4.2020 r. Od tego momentu, mimo upływu kolejnych prawie 4 miesięcy, nie podjęto żadnych dalszych czynności. Wskazać również trzeba, że organ w czasie trwającego już ponad 2,5 roku postępowania, ograniczył się do skierowania 4 pism do organu rentowego, bez monitowania otrzymania odpowiedzi, próby wyjaśnienia przyczyn bierności czy ignorowania organu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Takie ukształtowanie postępowania wskazuje na pozorne prowadzenie postępowania, bez sprawnego podejmowanie działań pozwalających na jego na jego zakończenie.