Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Ewa Partyka /spr./ WSA Paweł Zaborniak Protokolant sekretarz sądowy Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 marca 2015 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. umarza postępowanie sądowe; II. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Burmistrza Gminy i Miasta na rzecz skarżącego Stowarzyszenia kwotę 340 zł /słownie: trzysta czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem skargi Stowarzyszenia [.] (dalej: "Stowarzyszenie") złożonej w dniu 22 grudnia 2014 r. jest bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta [.] w sprawie udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia 24 stycznia 2014 r.

Na uzasadnienie skargi podano, że w dniu 24 stycznia 2014 r. drogą elektroniczną na adres e-mail Urzędu Gminy i Miasta [.] skierowano następujące pytania:

1) z kim gmina miała obowiązujące w 2013 r. umowy albo komu udzielała doraźnych zleceń wyłapywania i odławiania bezdomnych zwierząt ?,

2) z kim gmina miała obowiązujące w 2013 r. umowy albo komu udzielała doraźnych zleceń zapewniania opieki bezdomnym zwierzętom ?,

3) ilu bezdomnych psom i kotom zapewniono opiekę w 2013 r. na koszt gminy ?

4) jaki był w 2013 r. koszt realizacji całego zadania przewidzianego ustawą o ochronie zwierząt ?, a ponadto zgłoszono wniosek o udostępnienie treści i postaci umowy o zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom w 2013 r.

We wniosku tym zwrócono się o udzielenie odpowiedzi na wskazany adres poczty elektronicznej. Jednak do dnia wniesienia skargi, pomimo ponowienia wezwania w dniu 16 lutego 2014 r., żądanych informacji pytającemu nie udostępniono, ale też nie wydano decyzji odmownej. Na tej podstawie strona skarżąca domagała się stwierdzania bezczynności organu mającej miejsce z rażącym naruszeniem prawa, zobowiązanie go do udostępnienia żądanych informacji i orzeczenia o kosztach postępowania.

W odpowiedzi na skargę z dnia 24 grudnia 2014 r. Burmistrz Gminy i Miasta [.] wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że żądane przez Stowarzyszenie informacje zostały udostępnione. Nastąpiło to już w dniu 4 lutego 2014 r. Natomiast nieodebranie korespondencji e-mailowej przez pytającego nie może być podstawą stwierdzenia bezczynności organu.

W piśmie z dnia 16 stycznia 2015 r. strona skarżąca zwróciła uwagę, że odpowiedź na zadane pytania została przesłana przez organ na niewłaściwy adres e-mail, dlatego nie dotarła do adresata. Pytający nie miał jednak na to zdarzenie wpływu, ponieważ wynikło ono z braku należytej staranności pracowników urzędu gminy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;

Sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień określonych w art. 3 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) dalej zwana "Ppsa" a także innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 Ppsa. W myśl art. 149 § 1 Ppsa, Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Strona 1/3